(آيه ١٩٧) - 💠قرآن در اين آيه احكام حجّ را تعقيب مى‌كند و دستورات جديدى مى‌دهد. 🍁 ١-نخست مى‌فرمايد: «حجّ در ماههاى معينى است» (الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُوماتٌ) . منظور از اين ماهها، ماههاى شوال، ذى القعده و ذى الحجه است. 🍁٢-سپس به دستور ديگرى، در مورد كسانى كه با احرام بستن شروع به مناسك حجّ مى‌كنند، اشاره كرده مى‌فرمايد: «آنها كه حجّ را بر خود فرض كرده‌اند (و احرام بسته‌اند بايد بدانند) در حجّ آميزش جنسى، و گناه و جدال نيست» (فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ الْحَجَّ فَلا رَفَثَ وَ لا فُسُوقَ وَ لا جِدالَ فِي الْحَجِّ) . 💠 به اين ترتيب محيط حجّ بايد از تمتعات جنسى و همچنين گناهان و گفتگوهاى بى‌فايده و جر و بحثها و كشمكشهاى بيهوده پاك باشد، زيرا محيطى است كه روح انسان بايد از آن نيرو بگيرد و يكباره از جهان ماده جدا شود، و به عالم ماوراء ماده راه يابد، و در عين حال رشته الفت و اتحاد و اتفاق و برادرى در ميان مسلمانان محكم گردد و هر كارى كه با اين امور منافات دارد ممنوع است. 🍁٣-در مرحلۀ بعد به مسائل معنوى حجّ، و آنچه مربوط به اخلاص است اشاره كرده، مى‌فرمايد: «آنچه را از كارهاى خير انجام مى‌دهيد خدا مى‌داند» (وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّهُ) . و اين بسيار لذتبخش است كه اعمال خير در محضر او انجام مى‌شود. و در ادامۀ همين مطلب مى‌فرمايد: «زاد و توشه تهيه كنيد كه بهترين زاد و توشه‌ها پرهيزكارى است و از من بپرهيزيد اى صاحبان عقل» (وَ تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزّادِ التَّقْوى وَ اتَّقُونِ يا أُولِي الْأَلْبابِ) . 💠 اين جمله ممكن است اشاره لطيفى به اين حقيقت بوده باشد كه در سفر حجّ موارد فراوانى براى تهيۀ زادهاى معنوى وجود دارد كه بايد از آن غفلت نكنيد، در آنجا تاريخ مجسم اسلام است و صحنه‌هاى زندۀ فداكارى ابراهيم (ع) و جلوه‌هاى خاصى از مظاهر قرب پروردگار ديده مى‌شود آنها كه روحى بيدار و انديشه‌اى زنده دارند مى‌توانند براى يك عمر از اين سفر بى‌نظير روحانى توشه معنوى فراهم سازند. برگزیده تفسیر نمونه - 1، صفحه 180 کانال 👇 @Targomeh