📖 📖 🅰 > ◀️ > 👈1. 🔷انسان که بنیان‌هاى اعتقادى خویش را مستحکم و خلل‌ناپذیر بنا نهاده و در مقام فقط به انجام تکالیف الهى نظر دارد، هیچ‌گاه و اندوهى به قلبش راه نمى‌یابد؛ زیرا نه خود را ثروت و نه صاحب اختیار در تصمیم گیری ها می بینند ؛ بلکه او فقط دار خداوند بر زمین و موظف به شناخت خیر و شر بر اساس های خداوند است و در هر حال ،‌ تحت سرپرستی خداوند قرار دارد : * الله ولی الّذین آمنوا یخرجهم من الظّلمات الی النّور * ( بقره ۲۵۷ ) 🔶 اما انسان بی ایمان از این مستحکم روحی و روانی محروم بوده ، تنها و در زمین رها می ماند : * ذالک بانّ الله مولی الّذین آمنوا و انّ الکافرین لا مولی لهم * ( محمد ۱۱ ) 🔷گویی از آسمان فرو افتاده یا تندبادی او را به دور پرتاب کرده است : * و من یشریک بالله فکأنما خرّ من السّماء فتخطفه الطّیر او تهوی به الرّیح فی مکان سحیق * ( حج ۳۱ ) 🔶 ایمان به خدا ، زندگی را از مفاهیم عالی و ارزشهای شریف انسانی تهی ساخته ، رسالت در زندگی در جایگاه جانشین خداوند را از او می رباید . 🔷نگاه انسان مومن به جهان ، او را در زندگی جهت و هدف بخشیده ، از احساس پوچی می‌رهاند و قدرت رودررویی با هرگونه را به او می بخشد : * ربّنا ما خلقت هذا باطلا سبحانک فقنا عذاب النّار * ( آل عمران ۱۹۱ ) 🔶در واقع ، گوهر و حقیقت ایمان و و مقصود آن است حدّ اعلای آن از برای عارفان حقیقی است که با مشاهده خدا و جهان آخرت به مرتبه والای ایمان دست یافته و از هرگونه و نگرانی رها شده‌اند : * ربّنا اننّا سمعنا منادیّا ینادی للایمان ان ءامنوا بربّکم فءامنّا ربّنا فاغفر لنا ذنوبنا وکفّر عنّا سیئاتنا و توفّنا مع الابرار * ( آل عمران ۱۹۳ ) ادامه دارد ....... کانال 👇 @Targomeh