💠 🔸 ا گر كسی قرض بگیرد و از دیگری درخواست قرض بكند مادامی‌كه به نرسد چنین كاری شرعاً مكروه است؛ برای اینكه یك ذلّتی را به همراه دارد و در نصوص باب قرض هم آمده گرچه مقرض می ‌برد ولی مقترض مهموم است «إِیاكُمْ وَ الدَّینَ‏ فَإِنَّهُ‏ هَمٌ‏ بِاللَّیلِ‏ وَ ذُلٌ‏ بِالنَّهَارِ»[1] كسی عمداً زیر بار دین برود ننگ روز است و غصّه شب «هَمٌ‏ بِاللَّیلِ‏ وَ ذُلٌ‏ بِالنَّهَارِ» كه این فراتر از مصطلح هم می ‌تواند باشد كسی عمداً خود را مدیون كند. 🔸 برای اینكه این ننگ در جامعه پیدا نشود انسان بالاتر از شروع می ‌كند به ، اگر مالی دارد آن را در تولید و ایجاد اشتغال به كار برد همه سرفرازند؛ یعنی هم آن كسی كه كار می ‌كند، هم آن كسی كه می ‌خرد، هم آن كسی كه حمل و نقل را به عهده دارد و ده‌ ها شغل تولید می ‌شود. اگر مثلاً یك كارخانه ‌ای یا كشاورزی یا دامداری رشد پیدا كند و اگر جامعه‌ ای عاقل باشند، همه اینها زندگی می ‌كنند. [1] . من لا یحضره الفقیه، ج‏3، ص182. 🌐 صندوق اسراء: http://sq.esra.ir 📚 تسنیم، جلد 11 - صفحه 603 🆔 @a_javadiamoli_esra