💠 پاسِ دل
🔸 در قرآن كریم اصلِ انسان را همان قلبِ او قرار داد فرمود:
﴿لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ﴾؛ اگر كسی
#اهل_قلب بود چیزی را كه خودش فهمید عمل می كند و اگر متوجه نشد، از راه گوش به دلیل نقلی اعتنا می كند لذا فرمود:
﴿لِمَن كَانَ لَهُ قَلْبٌ أَوْ أَلْقَی السَّمْعَ وَهُوَ شَهِیدٌ﴾.
🔸 انسان بیش از یك قلب ندارد که این قلب یا سالم است یا مریض.
#بیماری_های_قلب را قرآن كریم مشخص كرد؛ كفر و نفاق و امثال اینها، جزء مرض های قلب است كه فرمود:
﴿فِی قُلُوبِهِم مَرَضٌ﴾ و اینها دل را قَسی می كند،
﴿قَسَتْ قُلُوبُهُمْ﴾ می شود یا
﴿كَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً﴾ می شود و دل های كفار و منافقان شبیه هم می شود كه
﴿تَشَابَهَتْ قُلُوبُهُمْ﴾ و
#گناه, چركی است روی چهره قلب است که
﴿كَلَّا بَلْ رَانَ عَلَی قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا یكْسِبُونَ﴾ و همین گناه درِ قلب را می بندد قفل می كند و كلید را به دست شیطان می دهد:
﴿أَفَلاَ یتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَی قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا﴾؛ این قلب قفل می شود.
🔸 انسان بیش از یك قلب ندارد که حالات گوناگون دارد و انسان باید مواظب باشد كه این قلب، بیمار نشود؛ هم
#بهداشتش را قرآن معین كرده است و هم
#درمانش را كه فرمود:
﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ﴾. قرآن دوا نیست كه كسی بخورد گاهی اثر بكند گاهی اثر نكند،
#قرآن_شفاست و اگر كسی با این كتاب مأنوس بود و در خدمت این كتاب بود شِفا پیدا می كند؛ فرمود:
﴿وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ﴾ نه دوا.
🔸 بنابراین باید مواظب بود این قلب، بیمار نشود و اگر بیمار شد شِفا پیدا كند و راهش هم این است كه چون بیش از یك قلب ندارد و یك قلب هم جای دو مطلب نیست، این قلب را باید مُتیم بكند به
#حب_الهی و
#حب_اهل بیت كه
«وَ قلبی بِحُبّك مُتَیما»؛ یعنی پُر بشود.
این دعای نورانی حضرت حجّت (سلام الله علیه) كه دارد:
«وَامْلَأ قُلُوبَنا بِالْعِلْمِ وَالْمَعْرِفَةِ» همین است؛ وقتی دل, لبریز از
#معرفت الهی و
#محبت الهی شد، دیگر جا برای بیگانه نیست.
#قرآن
#آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی
📚 سوره مبارکه احزاب جلسه 3
تاریخ: 1392/01/19
🌐
http://news.esra.ir
🆔
@a_javadiamoli_esra