💠
  سبّوح
🔸 محتاج، به یک سبّوح محتاج است! این از بیانات لطیف وجود مبارک در صحیفه است که «اَنّ طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَی الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْیهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِه‏»؛ فرمود سفاهت در همین است که محتاجی دست دراز کند نزد محتاج دیگر! انسان سفیه دستش را نزد محتاج دراز می‌کند. دست همیشه باید نزد خدا دراز باشد و به خدا بگوید خدایا! به اینها که مظاهر قدرت تو هستند اینها که ابزار کار تو هستند اینها که مدبّرات امر تو هستند دستور بده که مشکل ما را حلّ کنند؛ این باذن الله عیب ندارد. 🔸 اگر انسان بخواهد نیاز خودش را برطرف کند، یک محتاج، به نیازمند است. سبّوح یعنی چه؟ یعنی هم می‌ تواند نیاز ما را برطرف کند، یک؛ هم خودش بی ‌نیاز است، دو. اگر نتواند که سبّوح نیست خودش محتاج است؛ اگر بتواند ولی در عین توانایی، خودش هم نیازمند باشد که سبّوح نیست، لذا در سوره مبارکه «اسراء» فرمود: ﴿إِنْ مِنْ شَی‏ءٍ إِلاَّ یسَبِّحُ بِحَمْدِهِ﴾؛ چون او مشکل ما را حلّ می ‌کند، پس حمد می ‌کنیم و چون خودش بی ‌نیاز است، تسبیح می ‌کنیم. در این گونه از موارد، با همراه است. چون عظیم است مشکل ما را حلّ می ‌کند، چون ربّ است مشکل مربوب را حلّ می ‌کند و چون سبّوح است نیازی ندارد. 📚 سوره مبارکه واقعه جلسه 19 تاریخ: 1396/10/20 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra