بسم الله الرحمن الرحیم
ترکیب‌بند مدح و مرثیه ایام زیارت مخصوص
#امام_رضا_علیه‌السلام
و مختوم به دعا برای فرج #امام_زمان
به دست لطف تو معنای کم؛ "فراوان" است
که درحریم تو "دارالکرم" فراوان است
زبان گریه‌ی بی‌اختیار می‌گوید؛
"و یَسمَعونَ کَلامی" که غم فراوان است
به کیمیای تو هر قطره می‌رسد به کمال
کنار آب‌خوری جام جم فراوان است
قرار شد که کنار تو بشکند تبعیض
اگر که هم عرب و هم عجم فراوان است
نمونه‌اند سلیمان و حاتم طائی
گدا برای تو از این رقم فراوان است
قسم به جان جواد تو می‌دهم گرچه
برای عرض نیازم قسم فراوان است
به شعر ساده‌ی من هم صله عنایت کن
اگر چه دور و برت محتشم فراوان است
دودست خالی و بار گناه آوردم
به بارگاه تو آقا پناه آوردم...
دوباره عرض‌ادب، عرض‌احترام از دور
دوباره قسمت ما می‌شود؛ "سلام از دور"
"سلام حضرت سلطان، مرا نمی‌طلبی؟"
ببین چقدر فرستاده‌ام پیام از دور
منی که دست به‌سینه گذاشتم هرصبح،
سلام داده‌ام از روی پشت‌بام، از دور...!
اویس نیستم، اما نسیم رحمت تو
همیشه درد مرا داده التیام از دور
نگاه نافذ تو آهوی خیال مرا
به یک اشاره‌ی کوتاه کرده رام از دور
به‌رغم فاصله، گلدسته‌های تو انداخت
کبوتر دل تنگ مرا به دام از دور
دلم هوایی دیدار توست از نزدیک...
اگرچه لطف تو بوده‌ست مستدام از دور
امید ما کرم توست یا امام رضا
زیارت حرم توست یا امام رضا
خوشا به حال هرآن‌کس که شد مسافر تو
که جنّ و انس و ملک بوده‌اند زائر تو
تمام ثروت عالم نصیب آن دل شد
که مشهدی شده و آمده مجاور تو
دل کبوتر صحن تو شاد خواهد شد
دمی که پر بزند در حریم طاهر تو
رضای توست رضای خدا امام رضا
گذشته است اگر از همه به خاطر تو
چقدر در دل خود با تو حرف‌ها دارد
که بین قافیه‌ها گم شده‌ست شاعر تو
حدیث جابر پیغمبر است مدرک ما
به کافری هرآن کس که بوده کافر تو
به لطف توست که ما گریه‌کن شدیم آقا
هزارشکر که شد رزق ما شعائر تو
اگرچه باعث خوشحالی است آمدنت
ولی برای تو سخت است دوری از وطنت
تو ای امام که از خاندان خود دوری
غریب و خسته و تنهاترین و مهجوری
جهان برای تو زندان تنگ و تاریک است
به این دلیل که از خانواده‌ی نوری
همین بس است برای غم تو ای آقا
که در پذیرش حکم خلیفه معذوری
چه صرفه‌ای‌ست در این منصب بلابهره
برای تو که ولی‌عهد می‌شوی زوری؟
چقدر تهمت بی‌جا زدند نامردان
ولی غمی به سلیمان نیامد از موری
شهادت است فقط ارث خانواده‌ی تو
تو نیز کشته‌ی زهر درون انگوری
برای گریه به مظلومی حسین از تو
رسیده‌است به ما روضه‌های مشهوری
تو مُشرِفی به غم کربلا، تو روضه بخوان...
تو روضه‌خوان حسینی، بیا تو روضه بخوان
دلم گرفته از این روزگار یابن‌شبیب!
ببین اسیر خزان شد بهار یابن‌شبیب!
به‌هوش‌باش که "اِن کُنتَ بَاکیاً لِشَّیء"
فقط برای حسینم ببار یابن‌شبیب
همان که از اثر تشنگی به چشمانش
شد آسمان و زمین چون غبار یابن‌شبیب
همان که آب شد از آن زمان که بر نی دید
که شد به نیزه سر شیرخوار یابن‌شبیب
حجاب عرش خداوند بود عمه‌ی ما
که شد به ناقه‌ی عریان سوار یابن‌شبیب
از اهل‌بیت اسارت نرفته بود زنی
علی‌الخصوص در آن گیرودار یابن‌شبیب
ولی بدان پسرم انتقام می‌گیرد
کشیده‌ایم اگر انتظار یابن‌شبیب
به نیّت فرج عاجل امام زمان
دعا کنیم برای دل امام زمان
به هر نوشته‌ی دیگر مقدم است هنوز
کسی‌که هرچه بگوییم از او کم است هنوز
علاج هجر به‌جز صبح بودن او نیست
که بزم هر شب ما طالب غم است هنوز
خودش وحید و فرید و طرید خوانده شده
ولی پناه و امید دوعالم است هنوز
به انتقام عزیزان دین می‌آید او
که روی گنبد اسلام پرچم است هنوز
اگرچه نیست، ولی لحظه‌لحظه با یادش
بساط عاشقی ما فراهم است هنوز
برای شستن درد فراق کافی نیست
که روی گونه‌ی ما اشک نم‌نم است هنوز؟
خدا کند که به او مژده‌ی ربیع دهند
که صبح‌وشام برایش محرم است هنوز.
دعا کنیم شب هجر را سحر برسد
زمان غیبت مولای ما به سر برسد
#مجتبی_خرسندی