با دلم چه کنم که بی‌قرار کربلاست و دل‌شورۀ ظهور تو را دارد؟ با واهمه‌ای که این روزها حالم را دگرگون کرده چه باید کرد؟ شوق و ذوق ظهور تو با مشغول شدنم به کربلا، به وحشت و دهشت تبدیل شده آقا! صدازدنت را دوست دارم اما وقتی می‌خواهم برای ظهورت دعا کنم، زبانم کند می‌شود و قلبم تند می‌تپد. مگر کسانی که برای حسین نامه نوشتند بیا،‌ در برابرش نایستادند؟ مگر آنهایی که شوق دیدار حسین را داشتند، مشتاق ریختن خونش نشدند؟ مگر قاتلان حسین،‌ همان‌هایی نبودند که آرزوی یک روز زندگی کردن زیر پرچم حکومت حسین را داشتند؟ آقا! خودت باید به فریادم برسی،‌ وگر نه بار این وحشت،‌ سنگین‌تر از آن است که من تاب تحملش را داشته باشم. شبت بخیر فریادرس ضعیفان! @abbasivaladi