. معجزه‌ی عاطفه‌ی الهی ✍ خالقی عصر عاشورا تمام شده است. اینک معجزات، بی‌سر بالای نیزه‌هاست. اما هنوز کفر و شرک نگران‌ است، بنابراین با قساوت تمام با اسب‌ها بر پیکرها می‌تازند؛ بلکه این آیات و معجزات را محو کند. دیگر دشمن سرمست از پیروزی ظاهری خود است. غافل از اینکه خداوند در آیه ۲۱ سوره مجادله وعده فرموده است که «لاغلبن اَنا و رسلی» این سنت قطعی است که من و فرستادگانم پیروز می‌شویم. حال که کشته‌های هامون، بی‌سر در دشت کربلا منتشر شده‌اند؛ باید اعجاز دیگری به رخ انکاریان توحید کشیده شود. اعجاز مردانه این بار جای خود را به درخشش عواطف زنانه می‌دهد تا دشمن را مبهوت کند. همان‌جاست که زینب وارد صحنه می‌شود و مدیریت کربلا را به عهده می‌گیرد و روشنگری می‌کند. از مسلمان‌نماهای جنایتکار می‌خواهد «که ما را از کنار قتلگاه حسین بگذرانید». دشمن شادمان و هلهله‌کنان در این فکر است که فرصت خوبی‌ست. شاید با این درخواست، قلب زینب از شدت دیدن صحنه‌های هولناک در فشار قرار گیرد و اینگونه به کشته‌های کربلا ملحق شود. اما زهی خیال باطل! چرا که قلب زینب با قوتی که از یقین حسین گرفته است؛ نه تنها مبهوت نمی‌شود بلکه شیاطین را به بهت می‌نشاند. زینب در اوج و شدت محبت به امام معصوم‌ش بود. او در حالی‌که از کنار قتلگاه می‌گذشت، پیکر مطهر برادر را خونین و تن بی‌سر می‌دید. اما به جای آن‌که جان دهد و قالب تهی کند؛ با عاطفه‌ی معجزه‌گون خود، جان لشکر دشمن را می‌گیرد. این عاطفهِ الهی همراه با منطقی بُرٌنده چنان قلوب این جمعیت وحشی را آب کرد که به گریه افتادند. اینک زینب معجزه‌ی شمشیر حسین را به عطوفت الهی تبدیل کرد تا جهاد تبیین و رسالت روشنگرانه‌ی خود را با این اعجاز و به زبان علی ادامه دهد.... @AFKAREHOWZAVI