به چه افتخار کنیم؟ ✍زينب نجیب مشاور امور زنان و خانواده‌ی وزیر علوم در گفتگویی که با ایلنا داشت به مسئله سهم تصدی‌گری مسندهای مدیریتی زنان در کشور اشاره دارد و معتقد است آمار حضور زنان در تصدی مدیریتی کشور بسیار پایین است. راه‌حلی که ایشان پیشنهاد می‌کند تغییر نگرش مردهاست. مثل آنچه در غرب اتفاق افتاده است. ایشان معتقد است؛ در غرب تنها به سرمایه انسانی قائل نیستند بلکه به دنبال منبع انسانی‌اند. یعنی چیزی شبیه به منبع نفت که سرشار از ارزش و ثروت است. منبع سرریز می‌شود تا دیگران بهره‌مند شوند. او در ادامه می‌گوید؛ همه در جایگاه منبع انسانی بدون در نظر گرفتن جنسیت و زن و مرد بودن صاحب توانمندی و ظرفیت‌هایی هستیم که متأسفانه این ظرفیت‌ها برای خانم‌ها در اینجا نادیده گرفته شده است. در کشورهای توسعه یافته به دور از هرگونه نگاه جنسیتی به توانمندی افراد توجه می‌شود. ایشان اظهار کرد؛ گاهی رؤساي دانشگاه‌ها نشستی با معاونین آموزشی دارند و اکثر وقت‌ها فقط دو خانم به عنوان معاون داریم. یا معاون آموزشی یا فرهنگی که معاون فرهنگی کمی بیشتر است تازه چنین چیزی بیشتر در دانشگاه‌های کوچک حاکم است و در دانشگاه‌های بزرگ کمتر می‌بینیم که زنان در چنین مسندی باشند.  سخنان خانم دکتر نصیری تا آنجایی که به عدم تفاوت میان زن و مرد تأکید دارد مورد تأیید است. آری، در میان زن و مرد از لحاظ آنچه که مربوط به انسانیت است هیچ تفاوتی قائل نیستیم. زن و مرد چه از لحاظ حقوق انسانی، چه از لحاظ حقوق اجتماعی و ارزش‌های معنوی و سیر تکامل معنوی هیچ تفاوتی با هم ندارند و هر دو به یک میزان می‌توانند در این مسیرها موفقیت به دست آورند اما نگاه درست این است که ما زن را در جنسیت خودش بشناسیم و ببینیم چه ارزش‌هایی می‌تواند این فرد متعلق به این جنس را رشد دهد و تعالی ببخشد این نگاه، نگاه درستی است. ارزش‌ها در اینجا بسیار اهمیت دارد. اینکه کدام ارزش را برجسته کنیم و کدام را از اولویت خارج سازیم؟ اما متاسفانه ما در برابر ارزش‌های برخاسته غربی دچار انفعال شده‌‌ایم. آیت الله خامنه‌ای در بحثی که درباره مردواره کردن زن در غرب مطرح می‌کنند به نکته دقیقی اشاره کرده و اذعان می‌دارد که ما در مقابل آنچه در سیر نگاه به زن در غرب اتفاق افتاد، "دچار انفعال شدیم، یعنی دوْر خوردیم؛ ما هم نادانسته، و هم ناخواسته، این گفتمان را قبول کردیم. می‌بینید ما الان افتخار می‌کنیم که فلان تعداد زن، در فلان بخش‌های اجرایی کشور داریم. اشتباه نشود، از اینکه این بانوان در این مناصب اجرایی باشند من هیچ مشکلی ندارم؛ یعنی منع نمی‌کنم، نفی نمی‌کنم، ایرادی هم برایش قائل نیستم -فرض کنید وزیر بهداشت ما یک خانم بود، یا معاونین رئیس‌جمهور مثلاً، یا بخش‌های مختلف در بینشان بانوان هستند، این از نظر من اشکالی ندارد- آنچه اشکال دارد، افتخار به این است؛ که ما به رخ دنیا بکشیم که ببینید، ما در بخش‌های اجرایی اینقدر زن داریم! این همان دوْر خوردن است، این همان منفعل شدن است؛ این افتخاری ندارد. خیلی خب، یک خانمی است، ارزش‌هایی داشته، توانایی‌هایی پیدا کرده، مناسبِ این مقام شده؛ خیلی خب، بگذارند، خلاف قانون هم که نبوده؛ امّا اینکه ما به این افتخار بکنیم که ببینید، ما این تعداد خانمِ مسئولِ در بخشهای اجرایی داریم، این غلط است. اگر ما افتخار کنیم که این تعداد خانم روشنفکر، خانم تحصیلکرده داریم، این خوب است، این جا دارد؛ اگر بگوییم این مقدار خانم نویسنده، خانم فعّال فرهنگی یا فعّال سیاسی داریم، اشکالی ندارد؛ اگر بگوییم این مقدار خانم شهادت‌طلب و مجاهده‌کار در میدان‌های گوناگون داریم، این خوب است؛ اگر بگوییم این مقدار خانمی که در عرصه‌های سیاسىِ انقلابی فعّالند -گوینده‌اند، نویسنده‌اند- داریم، این خوب است؛ افتخار به اینها خوب است؛ امّا افتخار به اینکه ما این تعداد وزیر زن، این تعداد نماینده‌ی زن، این تعداد معاونِ بخشهای مختلفِ زن، این تعداد رئیس مؤسّساتِ تجاری زن داریم، افتخار به این غلط است؛ این انفعال در مقابل آنها است."(۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۲، بیانات در دیدار جمعی از بانوان فرهیخته حوزوی و دانشگاهی) بدین ترتیب باید توجه داشت که چه چیزی را به عنوان ارزش در جامعه مطرح می‌کنیم، آن را قوت می‌بخشیم و بدان افتخار می‌نماییم. حضور بانوان مستعد و متعهد که هم در امر خانواده توفق یافته‌اند و هم کنشگرند افتخارآفرین‌اند. البته نه فقط به دلیل توفیقی که این بانوان در امری استحبابی یافته‌اند بلکه الگوی زن انقلابی مسلمان این است. این مهم هرگز نباید با مسائلی همچون پذیرش انواع شغل‌ها از سوی خانم‌ها و بالا رفتن آمار مسند نشینی آنها خلط گردد آنچه در اندیشه رهبر انقلاب برجسته شده و قابل مباهات قرار گرفته‌است؛ نقش آفرینی و فعال بودن زنان در حیطه‌هایی است که در بیاناتشان به وضوح مشاهده می‌شود. #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI