. زن عصر رجایی، زن عصر رئیسی ✍مریم حمیدیان زن‌های دهه شصت هنگام ترور و شهادت مسئولان دور هم جمع می‌شدند و سوگواری می‌کردند. کنش زنان اوایل انقلاب آن‌گونه بود که با اشک و عزا یاد شهیدان را زنده و راهشان را پر رهرو می‌کردند. زن همیشه نقش پررنگی در روحیه مردان میدان دارد. زن انقلابی هیچ‌گاه پستونشین نبوده حتی اگر در پستوهای‌های گریه کرده باشد. در واقع زنان دهه شصت با سوگواری‌شان به شهادت عزت و آبرو می‌دادند. زن دهه چهارم انقلاب اما می‌نویسد. قلم دارد. مخاطب دارد هرچند کم، خودش صاحب تریبون است. کنش زن عصر رئیسی نوشتن است. بیداری دادن به مخاطب است. این‌گونه شهادت را ارج می‌نهد.این‌گونه به مردان میدان روحیه می‌دهد. خاصیت زن انقلابی این است. ساکت نیست. خانه‌دار است ولی خانه‌نشین و بی کنش نیست. اثر می‌گذارد روزی با گریه و روزی با قلم! @AFKAREHOWZAVI