کمک به برادر دینی ✍ وَ عَن أبِى الحَسَن عليه السلام: مَنْ قَصَدَ اِلَيْهِ رَجُلٌ مِنِ اخْوانِهِ مُسْتَجيرا بِهِ فى بَعْضِ اَحْوالِهِ فَلَمْ يُجِرْهُ بَعْدَ اَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ، فَقَدْ قَطَعَ وِلايَةَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ. [بحار الانوار، ج 72، ص 181.] امام رضا عليه السلام فرمود: كسى كه يكى از برادران دينى اش براى كارى به او پناه آورد ولى او، با آنكه مى تواند، پناه ندهد و كارى برايش نكند، رشته ولايت خداى متعال را بريده است. برادری در ادبیات دین فقط به برادران تنی اطلاق نمی شود مفهومی وسیع تر دارد و در جایی که دو مومن و مسلمان توجه ویژه به یکدیگر دارند و با مهر و محبت به‌فکر کمک و گره گشایی از کار و مشکلات همدیگر هستند عنوان برادر دینی شامل آن می شود. وظیفه ای که برادران دینی نسبت به یکدیگر به عهده دارند رفتاری شبیه برادران تنی است که بر اساس مهر و محبت خونی و خویشاوندی تلاش می‌کنند از هم حمایت کرده و یاری رسان در سختی ها و دشواری های زندگی باشند. آنچه مورد تاکید امام است رسیدگی به یکدیگر در زمان سختی و مشکلات است بر این اساس اگر کسی توان یاری داشت و نسبت به برادر دینی خود وظیفه اش را انجام نداد مورد مؤاخذه قرار می گیرد چرا که این وظیفه ای است که خدا بر اساس ولایتی که بر انسان دارد به عهده‌ او قرار داده و اگر انجام وظیفه نکند رشته ولايت خداوند بر خود و نظر خیر و رحمتش را قطع می کند. @ahalieghalam