خساست و حسادت ✍️ امام رضا (ع) فرمود: لَیْسَ لِبَخِیلٍ رَاحَةٌ وَ لا لِحَسُودٍ لَذَّةٌ خسیس را آسایشی و حسود را لذتی نیست.(تحف العقول، ص۴۵۰ ) خساست و حسادت از صفات مذموم و ناپسندی است که انسان باید از آن دوری کند. این صفات شخصیت اجتماعی بدی را از انسان به نمایش می گذارد و افزون بر آزار دیگران سبب ناراحتی شخص می شود. امام رضا علیه السلام ثمره خسیسی را عدم آسودگی خاطر و آسایش روحی و روانی، و نتیجه حسودی را عدم لذت از زندگی بیان می کند. فرد خسیس همیشه استرس از دست دادن داشته هایش را دارد نسبت به هرچه خسیس باشد در همان زمینه ناراحت و نا آرام است. حسود هم به دلیل حسادت نسبت به داشته های مادی یا معنوی دیگران، از آنچه خویش دارد لذتی نمی برد تمام فکر و ذکر او متوجه دیگران و موفقیت های آنهاست. چه بسا بیشتر و بهتر از دیگران داشته باشد اما به واسطه این صفت همان مقدار را هم نسبت به دیگران نمی تواند ببیند و اگر نتواند ضربه ای بزند روح و روان خود را آزار می دهد. ایمنی و دوری از این صفت با یاد خدا و مرگ اتفاق می افتد انسان اگر بداند آنچه دارد از جانب خدا و در نهایت بدون آن، باید دنیا را ترک کند نسبت به آن حرص و حسادت و خساست نخواهد داشت. راضی بودن به آنچه قسمت ما و دیگران است آرامش خاطر و آسایش روحی و روانی به دنبال دارد از این رو هرچه به دعا و معنویات نزدیک شویم از این صفات ناپسند دور خواهیم شد. @ahalieghalam