‍ «عیب می جمله بگفتی؛ هنرش نیز بگو!» 📌 قبلاً هم اشاره کرده‌ام؛ وقتی یک پدیده را بررسی می‌کنیم و می‌خواهیم آن را مورد داوری قرار دهیم، حتماً باید هم جنبه‌های مثبت آن و هم جنبه‌های منفی آن، هر دو را ببینیم. ↩️ قرآن کریم وقتی می‌خواهد دربارۀ شراب و قمار صحبت کند، می‌فرماید: ای پیامبر! از تو در مورد شراب و قمار سؤال می‌کنند. قُلْ فِيهِما إِثْمٌ كَبِيرٌ وَ مَنافِعُ لِلنّاسِ: به آنها بگو در این دو، گناه بزرگ و خسارت‌های عظیمی است؛ امّا منفعت‌هایی هم دارند. بالاخره کسی که شراب می‌خورد، شنگول می‌شود؛ غم و غصّه‌هایش از یادش می‌رود و ...؛ امّا خسارت‌ها و گناهانش بزرگ‌تر از منافعش است. همانطور که ملاحظه می‌کنید، خدا به همین شیوه به موضوع شراب و قمار نگاه می‌کند؛ خسارت‌های آنها را با منافع آنها مقایسه می‌کند و بعد نتیجه می‌گیرد که باید آنها را ترک کرد؛ چون خسارتشان بزرگ‌تر است. نه اینکه یک‌سره خسارت‌ها را بگوید و آثار مفید را نگوید. ↩️ به قول حافظ «عیب می جمله بگفتی؛ هنرش نیز بگو!» یعنی منصفانه حرف بزن. یک‌سره طرف مقابل را نکوب، برگرد و خودت را هم نقد کن. ضعف‌هایی را هم که در عملکرد خودت بوده، بگو! اشتباهات، خطاها، جهالت‌ها، تعصّب‌ها و فسادها و دیگر چیزهایی که بوده و منجر به مستعد شدن جامعه برای بروز چنین بیماری‌هایی شده، قدری هم از آنها بگو! و خودت را تصحیح و اصلاح کن! این یک جنبه. ↩️ جنبۀ دوم هم اینکه به‌هرحال با این میکروب و ویروس باید مبارزه کرد. نمی‌توان جامعه را به دست آشوبگرها داد، تا آشوب‌ها جامعه را نابود کنند، در کلّ کشور ناامنی ایجاد کنند، کشور را تجزیه کنند و آن را به ویرانه‌ای مبدّل سازند؛ همان چیزی که نمونه‌اش در کشورهای دیگر منطقه‌مان اتّفاق افتاد. پس هم مقابله با میکروب‌ها و ویروس‌ها ضروری است؛ هم پرداختن به برطرف کردن عیب‌های خودمان و نقاط آسیب‌پذیری که در نظاممان هست. هر دوی اینها ضروری است. (بخش دوم گزارش جلسه ١٤ مهر ١٤٠١) ادامه دارد…. 🆔 @OstadMahdiTayyeb 🆔 instagram.com/ahlevela 🆔 eitaa.com/ahlevela 🆔 aparat.com/ahle_vela 🆔 @ahlevela_channel 🌐 www.ahlevela.com