🔴در ادامه بحث از «گفتگو» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹دوست عزیزم جناب دکتر موحدابطحی درباره کوتاه‌نوشت «گفتگو» ضمن تأیید محتوای آن، این نکته‌ مهم را نیز متذکر شدند که: «یکی دیگر از دشواری‌ها در مقوله گفتگو، گفتگو با کسانی است که اصولاً در یک جهان دیگر زندگی می‌کنند، هر چه تلاش می‌کنیم یک نقطه ثابت برای آغاز گفتگو بیابیم، نمی‌شود. یکی از ویژگی‌های جوانان نسل جدید که در فضای مجازی پرورش یافته‌اند همین است. اصلاً گویا زبان هم را نمی‌فهمیم. درباره این مشکل و چگونگی مواجهه با آن چه راهکاری پیشنهاد می‌فرمایید.» 🔻ضمن تشکر از توجه و اهتمام ایشان به این بحث، عرض می‌کنیم درست است که برای شروع گفتگو باید یک نکته مشترک یا به تعبیر قرآن «کلمة سواء» وجود داشته باشد. اما معتقدم این نکته مشترک لزوماً «باورهای مشترک» یا «جهان‌بینی مشترک» یا «گفتمان مشترک» یا «جهان مشترک» نیست؛ بلکه حتی «آرمان‌ها و اهداف مشترک» یا «غرایز و عواطف مشترک» (صرف نظر از متعلق آنها) هم می‌تواند نقطه آغاز گفتگو باشد. 🔻و معتقدم که آدمیان از هر صنف و طیفی باشند و در هر جهانی که زیست کنند، و به هر شکلی که تربیت یافته باشند، دارای چنین اشتراکاتی هستند: ✔️همه آدمیان کمال و سعادت خود را می‌خواهند (هر چند در مصداق‌یابی آن اختلافات فراوانی دارند)؛ ✔️همه آدمیان دنبال لذت و رفاه‌اند؛ ✔️همه آدمیان زیبایی را دوست دارند؛ ✔️همه آدمیان به ویژه جوانان و نوجوانان عزت و سربلندی را دوست دارند؛ ✔️همه آدمیان حقیقت‌خواه و حق‌طلب‌اند. و اینها مشترکاتی است که می‌توانند پایه گفتگو قرار گیرند و گمان می‌کنیم این مسائل را می‌توان به عنوان پایه‌ای مشترک برای گفتگو با نسل جوان و نوجوان در نظر گرفت. البته مهم‌تر از یافتن نقطه مشترک برای گفتگو، آداب و اخلاقیات گفتگو است که معتقدم جامعه ما و حتی قشر تحصیل‌کرده ما در این زمینه نیازمند آموزش‌های علمی و عملی‌ است. به شرط توفیق در این باره بیشتر سخن خواهم گفت. 🆔eitaa.com/ahmadhoseinshari 🌹