🔴قواعد زیست فیلسوفانه(۱۲) 🔶آزادی از حاکمیت اکثریت 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ فیلسوفان به این دلیل که تنها منبع و روش معتبر و مُطاع را «عقل» و «استدلال عقلی» می‌دانند، طبیعتاً تحت تأثیر آداب و سنت‌ها و عادات اجتماعی و امثال آن قرار نمی‌گیرند. توضیح آنکه فیلسوف هرگز 1. مسحور «جماعت» و «اکثریت» نمی‌شود. کثرت طرفداران یک اندیشه را نه «دلیل» حقانیت آن می‌داند؛ و نه حتی «نشانه» حقانیت آن. 2. فریفته نام‌ها و مکتب‌ها نمی‌شود. البته هرگز به بزرگان فکری هم توهین و جسارت نمی‌کند؛ اما احترام گذاشتن به نام‌ها و مکتب‌ها به معنای پذیرش کورکورانه و مقلدانه سخنان و ایده‌های آنها نیست. 3. گرفتار عادات و آداب اجتماعی نمی‌شود؛ شیوع و رواج یک اندیشه را معیار حقانیت آن نمی‌داند. اساساً از مهم‌ترین کارویژه‌های فلسفه این است که آدمیان را از چنبره «عادت‌های فکری» و «نگاه‌های عادت‌زده» به عالم و آدم، نجات ‌دهد. 4. همانطور که خود را مسحور و محصور در چارچوب آداب و عادات اجتماعی نمی‌داند، دشمنی خاصی با آنها نیز ندارد. او همه چیز را با ترازوی عقل و اندیشه می‌سنجد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹