🔴
تاریخ بلدیه در ایران و اقدامات جاهلانه نخستین شهردار تهران
🖊احمدحسین شریفی
🔶حدود يکصد سال پيش در زمان احمد شاه قاجار، بلديه يا شهرداري در تهران تأسيس شده است. قبل از آن در زمان ناصرالدين شاه بلديه ای اگر وجود داشت، مدیریت منسجمی نداشت. بخشی از شهرسازی به تقلید از اروپائیها صورت میگرفت. خيابان لالهزار تهران با آب و تاب فراوان و به عنوان نماد نوگرايي و هنر ايران و البته در واقع ارمغان خودباختگي ناصرالدين شاه قاجار در سفر به اروپا، ساخته شد. احمدشاه در سال 1302 شخصی به نام سرهنگ کریم آقاخان بوذر جمهری را با حفظ سمت نظامی به کفالت بلدیه (شهرداری) تهران گمارد و به وی اختیار داد که قاطعانه به نوسازی شهر تهران بپردازد. بعد از قاجار که نوبت به پهلوی ها رسید، در سال 1307 رضاخان به او درجه سرتیپی اعطا نمود و همچنان شهردار تهران نیز باقی ماند. او شخصی قلدرمآب و به شدت مرید رضاخان بود؛ به طوری که در سفر و حضر ایام را با یکدیگر می گذراندند. مردی کم سواد و عامی بود که فقط مختصری سواد خواندن و نوشتن داشت. با این حال ده سال ریاست شهرداري تهران را بر عهده داشت. از جمله فعالیتهای او اين بود که دستور تخريب دروازههاي کاشیکاری شهر تهران را صادر کرد! (باقر عاقلی،
شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، ج1، ص 314-317. ) ساخت اين دروازهها کاری حکیمانه و ارزشمند بود. دروازه براي شهر، همان معناي در براي خانه را داشت. چنانکه یک خانه و خانواده هویت مستقلی دارد، شهر و اهالی آن نیز داراي شناسنامه، هويت، فرهنگ و آداب ويژه و جمعي است. دروازههاي ورودي محرابگونه و داراي مناره بود؛ به گونه ای که مسافر احساس میکرد که وارد عبادتگاه میشود.
🔶تا اواخر دوران قاجار، وجود صدها هزار اصله درخت، تهران را به شهر باغ ها و درخت ها تبدیل کرده بود و به علت وجود باغ و درخت، هزاران کلاغ، شاخ و برگ آنها را آشیانه خود کرده بودند و به همین جهت، تهران به شهر کلاغ ها معروف بود. این وضع تا شروع نهضت شهرسازی توسط بوذر جمهری ادامه داشت. او به جای هر باغ و گلزار، صدها خانه و ساختمان بنا کرد و تعداد اتومبیلها در شهر زیاد شد و پرندگان نیز از شهر مهاجرت کردند. (خسرو معتضد،
سیاست و حرمسرا، زن در عصر قاجار، ص37)
#معماری
#شهرسازی
@Ahmadhoseinsharifi
🌹