تفسیر آموزشی قرآن ص ۵
تفسیر سورهی «یس»، تفسیر آیهی اوّل و دوّم
جلسهی پنجم
ادامهی نکتهها:
۹- محکم بودن آیات قرآن
کلمهی حکیم در جملهی ﴿وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ﴾، هم میتواند به معنای «ذوالحکمة»؛ یعنی دارای حکمت و حکمت آمیز بودن باشد، که در خلال نکتههای گذشته بدان اشاره شد، و هم میتواند به معنای محکم بودن باشد؛ مانند آیهی ﴿أُحْكِمَتْ آيَاتُهُ﴾ در اوّلین آیه از سورهی «هود»، که به معنای این است که آیات قرآن محکم است.
۱۰- تنزیه قرآن از باطل
از جملهی ﴿وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ﴾ برمیآید که در قرآن، امر باطل راه ندارد، و تمام آن محکم و استوار است.
۱۱- لزوم محکم بودن عقیده
از آیات مختلف قرآن، از جمله از آیات مورد بحث، استفاده میشود که اساس عقیده، باید محکم باشد؛ لذا خدای سبحان، هم خودش حکیم است و هم قرآنی را که نازل کرده حکیم است: ﴿وَالْقُرْآنِ الْحَکِیم﴾ و هم پیامبرانی را که برای هدایت بشر و آموزش تعالیم الاهی فرستاده، آموزگاران حکیمی هستند؛ چنانکه در آیات مختلف در مقام بیان رسالت آنها میخوانیم: ﴿يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ﴾ (سورهی جمعه و آل عمران).
۱۲- قرآن موجودی زنده، عاقل، رهبر و پیشوا
از آنجایی که به طور معمول، «حکمت» صفت شخص زنده و عاقل است، از توصیف قرآن به حکمت در جملهی ﴿وَالْقُرْآنِ الْحَکِیم﴾، برمیآید که گویی خدای سبحان، قرآن کریم را، موجودی زنده و عاقل و رهبر و پیشوا معرّفی میکند، که میتواند درهای حکمت را به روی انسانها بگشاید، و به صراط مستقیمی که در آیات بعد بدان اشاره کرده، راهنمایی کند. و این با آنچه که دربارهی حشر قرآن و انبیا علیهم السلام در قیامت وارد شده، که قرآن در آنجا، در جایگاه خاص و ویژه، میدرخشد نیز سازگار است۱.
ادامه دارد
۱. تفسیر آموزشی قرآن؛ ج۱؛ تفسیر سورهی یس، ذیل آیهی ۱ و ۲.
🌴 احسن الحدیث 🌴
ویژهی نکتههای قرآنی اعم از تفسیر، علوم قرآن، معرفی آثار قرآنی و...
https://eitaa.com/ahsanalhadis1
https://eitaa.com/ahsanalhadis2