🌹تعزیر - توقیر - تکبیر الهی طبق کلام وحی چیست؟🌹
#یک_آیه_یک_تدبر 230
🔹بخش دوم🔹
🔳 98/05/26
✴️ آری، در بحث بیان توحید هم ما غالباً توقیر خداوند را رعایت نمی‌کنیم و به جای توقیر، وهن‌اش می‌کنیم در حالی که «تعزیر و توقیر» دو اصل مقدم در تسبیحِ حضرت حق‌تعالی هستند.
📌 وقتی مؤمنی، کودک یتیمی را احسان و اطعام و اکرام می‌کند در اصل به او کمک کرده تا آن کودک، چهره‌ی توحید واقعی را در وجود آن مؤمن ببیند و چنین کودکی قطعاً آن فرد مؤمن را الگو قرار می‌دهد و این مؤمن با این عمل صالح خود، خدا را یاری می‌کند چون آن یتیم هرگز به سمت غیر خدا نخواهد رفت و سمت دین خدا می‌آید و چنین می‌شود که آن مؤمن، دین خدا را تعزیر و یاری می‌نماید.
💫☀️ یاد دارم مرحوم پدرم، خانه نیازمندان که می‌رفت، سعی می‌کرد زمان اذان برود و در خانه‌ی آن‌ها نماز بخواند. می‌پرسیدم چرا؟ می‌گفت: نخست این‌که خانه‌ی نیازمندان، محل عروج و فرود فرشتگان است. دوم این‌که می‌خواهم نیازمندان ببینند که افراد نمازخوان هم هستند که کار نیک می‌کنند؛ فردا اگر کسی گفت: نمازخوان‌ها دزد هستند آن نیازمند کمی به فکر رود و باور نکند و با خود بگوید: من فرد نمازخوانی دیدم که به ما کمک می‌کرد و این یعنی «تعزیر دین الهی»
⭕️3) تکبیر الهی چیست؟
خداوند در آیه 36 سوره حج، شتران بزرگ و فربه را از نشانه‌های قدرت خود معرفی می‌کند که چگونه این حیوان بزرگ را مسخّر انسان کرد تا خود به پای خود به مذبح‌اش بیاید و انسان را اجازه دهد که سر او ذبح کرده و از او تناول نماید. در آیه بعد می‌فرماید:
✨📖✨ كذَلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّهَ (37 – حج)
⚡️ چنین حیوان را رام شما کرد تا شما او را به بزرگی یاد کنید.
✔️ پس زمانی که انسان در جایی عظمت خدا را ببیند که از قدرت و عظمتش و برای رفاه انسان، شیء قدرتمندی را مسخّر او کرده است؛ باید آن‌گاه «الله‌اکبر، کبیراً کبیراً» گوید تا بر همگان قدرت و عظمت الهی نشان داده شود.
❄️ خداوند در آیه 164 سوره بقره به این مسخرات اشاره بیشتری می‌نماید:
✨📖✨ إنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ وَ الْفُلْكِ الَّتِي تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِمَا يَنْفَعُ النَّاسَ وَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ مَاءٍ فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا وَ بَثَّ فِيهَا مِنْ كُلِّ دَابَّةٍ وَ تَصْرِيفِ الرِّيَاحِ وَ السَّحَابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (164 – بقره)
⚡️ محققاً در خلقت آسمان‌ها و زمین و رفت و آمد شب و روز و کشتی‌ها که بر روی آب برای انتفاع خلق در حرکت است و بارانی که خدا از بالا فرو فرستاد تا به آن آب، زمین را بعد از مردن زنده کرد و سبز و خرّم گردانید و در پراکندن انواع حیوانات در زمین و گردانیدن بادها (به هر طرف) و در خلقت ابر که میان زمین و آسمان مسخّر است، در همه این امور ادلّه‌ای واضح برای عاقلان است.
🌲 پس هنگام بهار، وقتی در طبیعت الهی می‌رویم یا هنگام باریدن باران و رعد و برق سنگین، باید خدا را با گفتن ذکر «الله‌اکبر، کبیراً کبیراً» به بزرگی و عظمت یاد کنیم.
💎 امام سجاد (ع) می‌فرمایند: وقتی از کنار کوه بزرگی گذشتید؛ به یاد عظمت و قدرت خدا بیفتید و حتماً با ذکر «الله‌اکبر، سُبْحَانَه وَ تَعالی مَا اَعظَم قُدرَتَهُ وَ شَأنَهُ» خداوند را به بزرگی و مَجد یاد کنید و بی‌تفاوت از کنار این آیات الهی نگذرید.
💢 «تسبیح الهی»، نیز پاک‌کردن وجود قدسی حضرتش از هر گونه عیب و نقص و بی‌عدالتی در اندیشه و کلام است. مثلاً کسی با خود بگوید: من نمی‌دانم چرا خداوند آهوی کوچک زیبای مظلوم را، طعمه‌ی کفتار زشت و خون‌خوار می‌کند؟ در اینجا خداوند از مقام تسبیح ساقط شده و در پاکی و مهربانی و رحمتش در اندیشه و کلام ایجاد شک و شبهه نموده است.
✅ این وصف حال، در وصف ائمه‌اطهار (ع) نیز که از نشانه‌های الهی هستند باید بر تشیّع مدّنظر باشد و با برخی حرکات سخیف در تولّی و تبرّی اهل‌بیت (ع) و ذکر حال سبک و وهن‌آمیز از زندگی و اوصاف ایشان، مانع تعزیر و توقیرشان نشوند بلکه با بیان قرآن و استفاده از کلام اهل‌بیت (ع) و ارتباط آن به کلامِ وحی باعث نشان‌دادن ارزش و مقامِ علمی این انوار طیبه‌ی الهی در ذهن همه مسلمین باشند.
پایان
🆔 @akhlaghmarefat
داستان ها و پندهای اخلاقی