#یک_داستان_یک_پند ۱۲۶۷ 📆 ۱۴۰۲/۰۱/۱۷ ✍ روزی مرد آبروداری را دیدم که گریه می‌کرد. از وی علت را جویا شدم. او گفت: «از مرد خسیسی مبلغی قرض گرفته‌ام و از پرداخت آن عاجزم. هر روز به درِب خانه‌ام می‌آید و مزاحم همسرم می‌شود.» 💰به او گفتم: چرا از او شکایت نمی‌کنی؟ گفت: به ‌خدا اگر مسئله‌ قرض نبود، خودم از خانه بیرون می‌آمدم و زیر گوشش می‌زدم ولی چون بدهکارم، اگر با او جرّ و بحث کنم و بگویم مزاحم خانه‌ من نشو، در گوشه‌ای رفته و بلند داد می‌زند که بدهی خود را بده تا مرا دمِ درِ خانه‌ات نبینی. هر کسی هم صدای داد و فریاد او را بشنود به او حق می‌دهد که به دنبال بدهی‌اش آمده است. 💠آری، به فرمایش حضرت علی علیه السَّلام: «قرضِ زیاد، انسانِ خوش‌قول را بدقول می‌کند.» سعی کنیم، تا جایی که امکان دارد قرض نکنیم؛ زیرا بدهی، تنها بدبختیِ انسان است که او را نزد همه خوار، زبانش را کوتاه و سرش را به زیر می‌افکند. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی