#یک_لغت_قرآنی ۱۹۷ 📆 ۱۴۰۲/۰۲/۱۲ 🌹عَصر: به معنی فشردن یک شئ برای بیرون آوردن محتوای ارزشمند آن است. عصاره از عصر است. (إِنِّي أَرانِي أَعْصِرُ خَمْراً) وَالْعَصْرِ (۱_عصر) قسم به عصر عصر در زمان خاص و محدود و تعریف شده ای در قرآن مانند ابکار، الأصال و... که بر مبنای خورشید مشخص می شود، تعریف نشده است؛ ولی هرچه هست به تنگ شدن و فشرده شدن روز، و نزدیکی روز به غروب آفتاب را گویند. إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِي خُسْرٍ (۲ _عصر) حق تعالی پس از آن، اشاره به در خسران بودن انسان می نماید. این یعنی انسان همیشه لحظات پرثمر عمر جوانی را که مراد قبل از عصر است در لذت دنیا سپری می کند و از غروب عمر خویش غافل است و به نوعی در مُزَحْزَح به سر می برد و در خسران، ایام جوانی را سپری می کند که در روایت است جوانی را قبل پیری قدر بدانید و از جوانی شما در قیامت سؤال خواهد شد. اگر همه ما در گذشته عمر قبل از عصر خود بنگریم اکثراً در غفلت دنیا و پرداختن به آن، دنیا را سپری نموده ایم. 🆔 @akhlaghmarefat داستان‌ها و پندهای اخلاقی