💠 حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: 🔸 اعتقاد به این لباس [روحانیت]، عجیب بوده است! استادی داشتیم (مرحوم آیت الله کشمیری) که از نجف به ایران آمده‌ بود و خیلی پیرمرد خوبی بود! خدا رحمتش کند. 🔹 در تابستانی، ایشان را بخاطر مشکلات ریوی و تنفسی به گرگان برده بودند و در طبقه‌ی دوّم یک ساختمان، مسکن داشت. ایشان، بالاخره پیرمرد بود و گاهی برای هوا خوردن و رفع بیماری در بالکن می‌نشست و خیابان را نگاه می‌کرد. 🔸 روزی همین‌طور که مشغول نگاه کردن به خیابان بوده، یک طلبه از آنجا رد می‌شود. ایشان با صدای بلند به بچه‌هایش در ساختمان می‌گوید که بیایید و مرا به داخل ببرید؛ زیرا امروز الحمد لله یک طلبه دیدم و دلم شاد شد و نشاط پیدا کردم. 🔹 این را چه کسی می‌گوید؟ کسی که آیت‌الله‌العظمی خویی به ایشان نامه نوشته بودند که بلند شو به نجف بیا و نجف، به افرادی مثل شما احتیاج دارد. ایشان، از آیت‌الله‌العظمی خویی اجازه‌ی اجتهاد داشت. 🔸 چنین کسی، اعتقادش این است که وقتی طلبه‌ای را با این لباس در خیابان می‌بیند، حظّ می‌برد. اهل ایمان، اینگونه‌اند. 🔹 به تعدادی حرام‌‌لقمه نگاه نکنید که تحمّل این لباس را ندارند. اهل‌ ایمان، لذّت می‌برند. باید قوی بود و ترغیب کرد و ایستاد ان شاء الله تا شاید از برکات عنایات آقا بقیةالله علیه‌السلام، اسم ما در زمره‌ی سربازان آقا، به عنوان روحانی و سرباز امام زمان علیه‌السلام ثبت و ضبط شود. کد ۲۳۹۴۲ ▪️ @alHadi_h ▪️ @nasery_ir ‌ ‌ ‌ ‌