عقل بی آرام (تاملات پراکنده امین اسدپور)
در راستای (حفظه الله) در ارتباط با بررسی سند الگو در طی دو جلسه جداگانه در تاریخ های ۷/۲۸ (جلسه درس کفایه) و ۷/۳۰ (نشستی به همین منظور در مدرسه فقهی امیرالمومنین) مطالبی را به عرض رساندم. خلاصه ای از مطالب نشست که در حضور و اساتید معظم مدرسه فقهی برگزار شد، تقدیم می گردد: ۱. تأکید بر اهمیت و ضرورت تدوین الگو به عنوان اسناد بالادستی نظام و ابتکار آن توسط رهبر معظم انقلاب ۲. فراخوان رهبری معظم به نخبگان جهت نقد الگو ؛ علی رغم تسرع مسئولین برای ابلاغ آن ؛ نشان دهنده اعتقاد جازم رهبری به نخبگان و جلالت قدر و منزلت آنان است و در ضمن در گیر کردن آنها با تکالیف و مسئولیت های اجتماعی است. ۳. سبک مدیریت رهبری معظم در طول زعامتشان در مسائل علمی و فرهنگی، مدیریتی نهادی و مردمی است نه اداری و بخشنامه ای ۴. مزیت های نسبی سند الگو : الف) استفاده از ادبیات به روز طراحی استراتژی ب) در بین اسناد بالادستی نظام جزء معدود اسنادی است که تاکید خاصی به مبانی حکمی و معرفتی دارد ج) در بحث از مبانی توجه خوبی به امتداد این مبانی به سطح عمل و کنش اجتماعی شده است. د) در این سند متأثر از مبانی حکمی و اجتهادی امام راحل و علامه طباطبایی ؛ به مسأله تأثیر زمان و مکان در اجتهاد و قوانین مداری و منزلی توجه شده است. ه) در بخش تدبیر سند تلاش شده است سند ظرفیت و ضمانت اجراپذیری خود را تأمین کند. ۵. ملاحظات و انتقادات : از مرکز تدوین سند درخواست میکنیم مشروح مذاکرات تدوین و یا گزارش تفصیلی روند تنظیم و تدوین سند را جهت بررسی جامع‌تر نخبگان منتشر نماید. اما فعلا بدون در نظر گرفتن ذهنیت مدونین و فقط مستند به متن منتشره ملاحظاتی را مطرح می کنیم: ۱. به رغم توجه به امتداد مبانی فکری در عرصه عمل و حیات اجتماعی در بخش مبانی، در بخش رسالت ، افق و به خصوص تدبیر متاسفانه این امتداد مشهود نیست و متناسب با آنها شاخص های نظامات اسلامی استخراج نشده است و نتیجه این عدم امتداد تجویز نظام های نئولیبرال بوده است. نهایتا ضامن اسلامی شدن آنها اخلاق و معنویت درنظر گرفته شده ۲. عدم توجه به اصالت جامعه و اینکه ساختار های اجتماعی نیز در اندیشه اسلامی دارای حقوق و تکالیف هستند و غایت جامعه سازی اسلامی استخلاف اجتماعی امت اسلامی است. (جامعه خلیفه اللهی) ۳. در اثر عدم توجه به جامعه و ساختار نقش ولی فقیه نیز به گونه امام و امت تصویر نشده است و به ضمانت عدم تعارض با اسلام و جنبه نظارتی تقلیل یافته است. ۴. در بخش تدابیر با وجود ۵۶ بند اما تدبیری که متناسب با اقتضائات ایران امروز باشد یافت نمیشود و غالب آنها تاکید بر همان آرمان ها است. ۵. عدم توجه به تجربیات ۴۰ ساله انقلاب و بعضاً تکرار تجربه های ناموفق گذشته در بخش تدابیر ، درحالی که تجربیات جمهوری اسلامی در طول زعامت امام راحل و نیز زعامت امام حاضر ظرفیت نظریه پردازی و بحث تئوریک جدی دارد. در پایان باید گفت این انقلاب به رغم همه دشمنی ها و نفوذ ها و خیانت ها از چنان موفقیتی برخوردار است که برای ۵۰ سال آینده خود و طراحی زیر ساخت های تمدنی خود می اندیشد و توان بسیج نخبگانی جامعه خود را دارد. https://eitaa.com/amin_asadpour
770 مشاهده