◼️ اگر زمام امر را به امیر المؤمنین علیه‌السلام می‌سپردند... ┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄ 🔻قسمتی از سخنان جانسوز صدیقهٔ طاهره سلام الله علیها که در بستر بیماری به زنان مهاجرین و انصار فرمودند: «وای بر آنان! چگونه امر ولایت را از بنیان محکم رسالت، و پایه های نبّوت، و جایگاه هبوط روح الامین، و تیزبینان امر دین و دنیا راندند؟! هان، که اینست زیان آشکار.... و بر چه صفت ابو الحسن (علیه السلام) خشم دارند؟ به خدا قسم که از برش شمشیر و باک نداشتنش از مرگ، و گامهای قاطع و محکم ایستادنش در راه خدا، خشمناکند! قسم به خداوند، اگر از مسیر روشن منحرف شده و از پذیرش حجّت واضح سرباز می زدند، آنان را به راه بر می‌گرداند و بر آن وادار می‌نمود. ←و قسم به خداوند! اگر مردم آن زمام امری را که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به دست او سپرده بود، وامی گذاردند (و به دست دیگری نمی دادند) هر آینه، امور را به دست گرفته و آن گاه مردم را به نرمی و آرامش حرکت می‌داد، حرکتی بدون رنج و درد که بر رهروان سنگین نیاید و سواران راه را خسته نگرداند! ←و به درستیکه آنان را به چشمه ای گوارا، زلال و گسترده و سیراب کننده می‌رساند که دو کناره ی آن لبالب پُر بود و کمبودی نداشت؛ و همانا آنان را (از این چشمه) کاملاً بهره ور نموده و سیراب شدن را برایشان برمی‌گزید، در حالیکه برای خود تنها قدح کوچکی از آب بر میداشت که خروش تشنگی را دور کند. و برکات آسمان و زمین به رویشان گشوده می‌شد. و هر آینه فرد زاهد از دلبستهٔ دنیا، و راستگو از دروغگو برایشان مشخّص می‌گشت.... {و اگر مردم آبادی ها ایمان آورده و تقوا پیشه می کردند، هر آینه برکاتی از آسمان و زمین برایشان می‌گشودیم؛ ولی تکذیب کردند پس آنان را به کردار خودشان گرفتار نمودیم..}» الاعراف/۹۶ ▪️: وَيْحَهُمْ أَنَّى زَعْزَعُوهَا عَنْ رَوَاسِي الرِّسَالَةِ وَ قَوَاعِدِ النُّبُوَّةِ وَ الدَّلَالَةِ وَ مَهْبِطِ الرُّوحِ الْأَمِينِ وَ الطَّبِينِ بِأُمُورِ الدُّنْيَا وَ الدِّينِ! أَلا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ. وَ مَا الَّذِي نَقَمُوا مِنْ أَبِي الْحَسَنِ نَقَمُوا مِنْهُ وَ اللَّهِ نَكِيرَ سَيْفِهِ وَ قِلَّةَ مُبَالاتِهِ بِحَتْفِهِ وَ شِدَّةَ وَطْأَتِهِ وَ نَكَالَ وَقْعَتِهِ وَ تَنَمُّرَهُ فِي ذَاتِ اللَّهِ وَ تَاللَّهِ لَوْ مَالُوا عَنِ الْمَحَجَّةِ اللَّائِحَةِ وَ زَالُوا عَنْ قَبُولِ الْحُجَّةِ الْوَاضِحَةِ لَرَدَّهُمْ إِلَيْهَا وَ حَمَلَهُمْ عَلَيْهَا وَ لَسَارَ بِهِمْ سَيْراً سُجُحاً لَا يَكْلُمُ خِشَاشُهُ وَ لَا يَكِلُّ سَائِرُهُ وَ لَا يُمَلُّ رَاكِبُهُ وَ لَأَوْرَدَهُمْ مَنْهَلًا نَمِيراً صَافِياً رَوِيّاً تَطْفَحُ ضَفَّتَاهُ وَ لَا يَتَرَنَّقُ جَانِبَاهُ وَ لَأَصْدَرَهُمْ بِطَاناً وَ نَصَحَ لَهُمْ سِرّاً وَ إِعْلَاناً وَ لَمْ يَكُنْ يُحَلَّى مِنَ الْغِنَى بِطَائِلٍ وَ لَا يَحْظَى مِنَ الدُّنْيَا بِنَائِلٍ غَيْرَ رَيِّ النَّاهِلِ وَ شُبْعَةِ الْكَلِّ وَ لَبَانَ لَهُمُ الزَّاهِدُ مِنَ الرَّاغِبِ وَ الصَّادِقُ مِنَ الْكَاذِبِ {وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ وَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هؤُلاءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئاتُ ما كَسَبُوا وَ ما هُمْ بِمُعْجِزِين‏} 📔الاحتجاج ۱۳۸/۱ و مصادر دیگر