👤 🔻پـاسـخ:🔻(۶۹) احساس و عاطفه بستر تربیت دینی را فراهم میکند. برهان به آن استحکام و قوام می‌بخشد. و عرفان و تغییر نفس، هدف آن است. پس در یک تشبیه، احساسات به منزله علت قابلی، برهان به منزله علت فاعلی و عرفان به منزله علت غایی دین است. جامعه دینی به سان یک انسان است. تعالیم دینی در دبستان چگونه عرضه میشود؟ با برهان؟! خیر چون قابلیت نیست. اما همین طفل که عادت به نماز کرد نباید در طفولیت فرهنگی و فکری بماند. باید وقتی به بلوغ رسید به سوالاتی عمیق فکر کند که پاسخ آن را تنها برهان میدهد. در نتیجه ارائه برهان و پیگیری لوازم آن، شهودعرفانی برای انسان حاصل میشود و به مقام معرفت می‌رسد که هدف از خلقت اوست. البته هستند برخی جویندگان حقیقت که مرحله اول را طی نمی‌کنند. و کم نیستند خسران زدگانی که هرگز بویی از مرحله سوم نمی‌برند. در همه این مراحل یعنی احساس و عقل و شهود، انسان بی نیاز از وحی و مربیان الهی نیست و الا امکان بیراهه رفتن همواره برای او ثابت است. پس امر وحیانی هم متکفل ارائه محتوا و روش صحیح احساسی و عقلی و شهودی است و هم میزان و ترازوی سنجش درست از غلط. موفق باشید