عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: سألت أباجعفر (عليه السلام) عَنْ قَوْلِ اللهِ «وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشَى»* قَالَ اللَّيل في هذا الموضع الثاني غَشَ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ (عليه السلام) فِي دَوْلَتِهِ الَّتِي جَرَتْ لَهُ عَلَيْهِ وَ أُمِرَ أميرُالْمُؤْمِنِينَ (عليه السلام) أنْ يَصْبِرَ فِي دَوْلَتِهِمْ حَتَّى تَنقَضى. قَالَ «وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى»** قَالَ النَّهَارُ هُوَ الْقَائِمُ مِنَّا أَهْلَ الْبَيت (عليهم السلام) إذا قَامَ غَلَبَ دَوْلَةُ الْبَاطِلِ وَ الْقُرْآنُ ضَرَبَ فِيهِ الأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَ خَاطَبَ نبيه (صلى الله عليه و آله) بِهِ وَ نَحْنُ نَعْلَمُهُ فَلَيْسَ يَعْلَمُهُ غَيْرُنَا. محمد بن مسلم می گوید: از امام باقر (علیه السلام) درباره این قول خداى تعالى: «وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشَى؛ سوگند به شب چون پرده افکند.»* پرسیدم فرمود: شب در این موضع، دومی است که امیرالمؤمنین (علیه السلام) را در دولت باطل مستور کرد و حضرت مأمور به صبر گردید تا مدت دولت باطل تمام شود. «وَ النَّهارِ إذا تَجَلّٰى؛ قسم به روز چون جلوه‌گری آغازد»** فرمود این روز روشن قائم از ما اهل بیت (علیهم السلام) است که چون قیام کند، بر دولت باطل پیروز گردد. در قرآن برای مردم مثل‌ها زده شده و پیغمبرش (صلی الله عليه و آله) و ما ائمه را مخاطب به آن ساخته و جز ما کسی عالم به تأویل آن نیست. *سوره لیل، آیه ۱ **سوره لیل، آیه ۲ بحارالانوار، ج ۵۱، باب ۵، ص ۱۳۹، حدیث ۲۰ روز بیست و یکم نماز برای ظهور @ashabolyamin