. سینه ام پر شد از هوای حسین جان ندارد جهان ورای حسین نشنیده ست گوش جان خوشتر تا نوا بوده از نوای حسین زنده ام با بهانه ی حرمش زندگی می کنم برای حسین روزگاری ست حال خوش دارم برکت اشک روضه های حسین مؤمنم با همین دو قطره ی اشک که چکید عاشقانه پای حسین اشک در چشم عاشقم یعنی منم و چشم اعتنای حسین نام ما را به‌ عشق زمزمه کرد در ازل قلب بی ریای حسین چیزی از عشق او فراتر نیست و حیاتی تر از رضای حسین آسمانی ترین زمین خداست گوشه ی دنجی از عزای حسین شب جمعه نزول خواهد کرد آفرینش به کربلای حسین علیه_السلام ✍ .