:امام علی علیه السّلام می فرمایند: جالِسِ الْعُلَماءَ یَزْدَدْ عِلْمُکَ وَ یَحْسُنْ اَدَبُکَ و تَزکُ نَفسُکَ با علما معاشرت کن تا علمت زیاد، ادبت نیکو و جانت پاک شود. (غررالحکم و دررالکلم، ص۳۴۱) ⁉️چند سوال اساسی ♦️چندین سال معاشرت دانش آموزان و دانشجویان با ما معلمان و استادان به عنوان یکی از مصادیق عالم، علم و معرفتشان را می افزاید یا صرفا ذهن آنان را انبوهی از اطلاعات پر می کند؟⁉️ ♦️آیا با حضور در کلاس ما، ادبشان هم نیکو می گردد؟ یا کلاس ما فقط عرصه انتقال فنی و هنرمندانه مفاهیم درسی است و خروجی آن، نمره های ۲۰ و ضریب های کنکوری عالی؟ ⁉️ ♦️آیا رفتار خالصانه و دلسوزانه ما و گفتار حکیمانه و مومنانه ما، جان شاگردان را پاکسازی و قلبشان را آباد می کند؟ یا تعارض گفتار و رفتار ما، رهزن راهشان و غبار دیدگانشان می گردد؟⁉️ ❇️ آیا تاکنون به این مساله اندیشیده ایم. ⁉️ ❇️ آیا برنامه ای برای زیست معلمی خود منطبق با این حقیقت داریم⁉️ ▪️اندکی در خود نگر تا کیستی؟ ▪️شمع راهی یا غباری؟ چیستی؟ ▪️کشتی آرامش بنشستگان؟ ▪️کشتی بشکسته دلواپسان؟ ▪️تو کدامی. تو کدامی. این؟ و آن؟⁉️⁉️ ....................................................... ✍معلم؛ علی @baclassha