💠برش دوم: 🔅در شهریور 1366 حسین به همراه شهید لاهوتی تصادف کردند. لاهوتی شهید شد و حسین به کما رفت و بعد از مدتی به هوش آمد. اما کسی را به خاطر نمی آورد. بعد از مدتی استراحت و مراقبت حالش بهتر شد. در همین ایام پدر و مادر حسین آقا در خانه ما بودند و به شدت نگران حالش بودند. 🌀به خاطر همین مادرش گفت: «پسرم تا الان چندین بار مجروح شدی، ده تا عمل جراحی روی تو انجام شده، دیگه نرو. در منزل بمون. تو سهم خودت رو انجام دادی». ⚡️حسین آقا قدری در چشمهای مادرش نگاه کرد و گفت: «می ترسی شهید بشم؟ اگر خدا بخواد من همین جا که نشستم دیگه از جام بلند نمیشم. در دره هم پرت شدم، کشته نشدم و زنده موندم. مرگ و زندگی آدم ها دست خداست هر چه خدا بخواد همون می شد. در ضمن شما دارید می بینید دشمن تا دندان مسلح، لحظه ای دست از تجاوز به کشورمون برنمی داره. اگه بتونه و زورش برسه، تک تک ایرانی ها رو سلاخی می کنه. چه طور می تونم در خونه بمونم و فقط تماشا کنم که دشمن با آب و خاک و ناموس ما چه می کنه!». ▪️مادرش سکوت کرد و دیگر چیزی نگفت. 📚#کتاب_نیمه_پنهان_ماه ، جلد ۳۲؛ املاکی به روایت همسر شهید؛ نویسنده: رقیه مهری آسیا بر، ناشر: روایت فتح، چاپ اول: ۱۳۹۶؛ صفحات ۴۵و ۸۱. ✂️برش ها - پایگاه جامع سیره شهدا 🇮🇷@boreshha🇵🇸 🌍http://www.boreshha.ir