#داستان
🔴 یک داستان یک پند
در اداره‌ای حسابداری بود که همیشه کارهای خود را به دقت انجام می‌داد ولی همیشه مورد طعنه و تهمت و غیبت دیگر همکاران خود بود، برخی او را به کج‌دستی، برخی او را به رشوه و برخی دیگر او را به خیانت در اموال پشت سرش شایعه‌سازی و متهم می‌کردند.
حسابدار را از این سخنان مردم جان به لب آمد و روزی نزد رئیس اداره رفت و از او در مورد مردم و همکارانش و رنج‌هایی که با کلام بر او می‌رسانند شکایت کرد.
رئیس گفت: نزد من بیا و بنشین، و او را مورد تکریم و احترام قرار داد و به او گفت: آیا در مورد آنچه که شنیده‌ای من تو را صدا کرده و مؤاخذه کرده‌ام؟ گفت: نه!
رئیس با تبسمی گفت: بگذار مردم هر چه می‌خواهند بگویند، آن کس که باید در مورد گفته‌های آنان تصمیم بگیرد و تو را در مورد کارت مورد نقصان و یا تنبیه و یا اخراج قرار دهد من هستم و تا زمانی که من تو را صدا نکرده‌ام بدان گفته‌های آنان را نیز من باور ندارم.
إِنَّمَا النَّجْوى مِنَ الشَّيْطانِ لِيَحْزُنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَيْسَ بِضارِّهِمْ شَيْئاً إِلاَّ بِإِذْنِ اللَّـهِ (10 - مجادله)
نجوا تنها از سوی شیطان است؛ می‌خواهد با آن مؤمنان غمگین شوند؛ ولی نمی‌تواند هیچ‌گونه ضرری به آن‌ها برساند جز به فرمان خدا!
کانال داستان های عبرت انگیز👇
@cafedastan