✳️ وساطت نبود، این ازدواج سر نمی گرفت! سپهبد با معرفى رضاشاه به خانواده آقاى حسین پیرنیا مؤتمن الملک مراجعه کرد و خدیجه خانم - دختر آقاى مؤتمن الملک - را خواستگارى کرد. او در این زمان مانند چند تن دیگر از امیران قشون ژنرال آجودان رضاشاه هم شده بود و واکسیل آن را از شانه مىآویخت. حسین پیرنیا از رجال سیاسى سرشناس قاجاریه بود که بارها نماینده مجلس و رئیس مجلس شده بود. او و برادرش حسن مشیرالدوله پیرنیا تحصیلات خود را در اروپا گذرانده و از جوانى به مشاغل مهم سفارت و وزارت منصوب شده بودند. اگر نفوذ و قدرت رضاشاه و وابستگى زاهدى به او نبود، بعید به نظر مىآمد مؤتمن الملک پیرنیا، سرتیپ فضل الله خان را که چندان سابقه خوشى نیز در مسائل اخلاقى نداشت و معروف بود ده‌ها معشوقه دارد، به دامادى خود برگزیند. اما بالاخره فضل الله خان زاهدى موفق شد با دختر آقاى پیرنیا ازدواج کند. حاصل این ازدواج سه فرزند بود که یکى از آنها در سانحه هوایى درگذشت و اردشیر زاهدى و هما زاهدى فرزندان دوم و سوم فضل الله زاهدى و خدیجه پیرنیا بودند. این ازدواج در سال 1306 / 1927 روى داد و بر موقعیت و نفوذ و ثروت شخصى فضل الله زاهدى افزود. زاهدى پس از ازدواج همسرش را با خود به گیلان مقر فرماندهى اش برد و یکى دو سال در آنجا به سر بردند. اما ناگهان به دلیل گزارش اخبار بی بندوباریهای زاهدی و در نتیجه نارضایتی عموم از این امر، باعث شد که رضاشاه خود به گیلان عزیمت کرد و زاهدى را از فرماندهى تیپ مستقل شمال خلع کرده، به تهران آورد. منبع:خسرو معتضد، سپهبد زاهدی: سیمای بدون روتوش، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1394، ص 64 cafetarikh.com @cafetarikh