🔶 چه خوب است که انسان به خودش مروری کند و ببیند در ماهی که این همه ریزش بوده، برای ما چه رویشی بوده و در ما چه روییده و چه زنده شده است؟ 🔶 آیا ضعف‌های ما بزرگ تر شده اند؟ آیا ترس ها و جهل های ما آب دیده تر شده اند؟ آیا شقاوت بارورتری پیدا کرده ایم و یا اینکه ترس های ما توشه هایی از امن، از ایمان و ازعافیت برای ما به همراه آورده اند؟ 🔶 در رمضان اگر كسى دعايى مى‏ كند، طلب عافيت بكند. عافيت يعنى بهره بردارى از نعمت‏ها؛ يعنى به گونه ‏اى از نعمت‏ها بهره ‏بردارى كنى كه رنج و شقاوت و حرمان تو را به دنبال نداشته باشد. 🔶 بايد ببينيم چه چيزى در ما روى داده است؟ آيا امنى آمده است؟ آيا سينه ‏هاى تنگ ما وسعتى پيدا كرده است؟ آيا كينه‏ ها و رنج‏هايى كه در دل ما بوده، كنده شده است؟ «و نَزَعْنا ما فِى صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍ‏»، آيا زنجيرها از دست و پاى ما افتاده و اغلال عقب رفته است؟ 🔶 آيا سينه ‏اى كه تا قبل از اين ماه، تحمل خودش را هم نداشت و بر خودش سنگينى مى‏ كرد و ضعف اعصاب مى‏ آورد، امروز آن وسعتى را پيدا كرده كه دشمن‏ها را در خود بگيرد و موج هم بر ندارد؟ 📕📚 بهار رویش ص 125 🆔👉 @cheshmeyejarie