استعاره تنها یک زینت زبانی نیست و کاربرد ادبیاتی ندارد، بلکه بر اساس نظریه استعاره‌های مفهومی، ما جهان را استعاری درک می‌کنیم و بر اساس آنها جهان را معنا کرده و در زبان خود از آن بهره میجوییم. در واقع استعاره یک ابزار شناختی است 🤔 جورج لیكاف و مارك جانسون در کتاب استعاره‌هایی كه با آنها زندگی می‌كنیم، به تفضیل در این زمینه صحبت کرده‌اند📚 در واقع ما نمی‌توانیم بدون استعاره‌های مفهومی صحبت دقیق و موثری داشته باشیم🎙 استعاره‌های مفهومی یک حوزه انتزاعی‌ را به یک حوزه عینی و ملموس نزدیک می‌کنند تا برای ما قابل درک و فهم باشد🔦 این فرآیند، مپینگ یا نگاشت نام دارد. نگاشت یعنی درک یک حوزه انتزاعی‌ بر اساس یک حوزه عینی🧩 اجازه دهید با مثالی توضیح دهم. مثلاً وقتی می‌گوییم: من توی مشکل افتاده‌ام، مشکل را مثل ظرفی در نظر گرفته‌ایم که ما داخل آن ظرف افتادیم 🏺 حوزه انتزاعی‌ = مشکل حوزه عینی = ظرف یا مثلاً وقتی می‌گوییم: تا رسیدن به موفقیت راه درازی داریم، مراحل رسیدن به موفقیت را همانند جاده و مسیری که باید در آن حرکت کنیم، در نظر گرفته‌ایم 🛵 حوزه انتزاعی‌ = موفقیت حوزه عینی = جاده و مسیر ادامه دارد ..........🗓 _____________________ ✍ سلمان بهادران 🔻🔻🔻 ---------------------------------------- علوم و سواد شناختی | بهادران 🔰 https://eitaa.com/cognitiveScience