💠 «‏کار، حلقه‌ی مفقوده‌ی دنیای سان‌سات» تخلصی از مقالات شهید آوینی؛ قسمت اول ✅ تخیلی، شیطانی، امپرسیونیست، ماتریالیست، جهنمی، عاصی، نیهیلیست و پورونوگرافیک، تعابیر «هرمن کان» از جامعه مافوق توسعه فرداست. اولا باید روشن شود که توسعه‌یافتگی غایت نیست بلکه یکی از وجوه اوتوپیای بشر غرب است، چرا که در وجوه دگر نیز تجلی دارد. 🔸 ‏فی‌المثل دموکراسی در صورت سیاسی. دموکراسی و توسعه‌یافتگی دو بال رهیدن به اتوپیا‌یی هستند که همچون رویای بهشت از دست رفته و آرزوی رسیدن به الیزه است که به توصیف همر در آنجا پهلوانان پس از مرگ در صلح و آرامش به سر می‌برند. به معنای امروزی وسیله‌ی مطلق نجات از مرگ، بیماری و ترس. 🔹 ‏وقتی از هنرپیشه سی‌ساله‌ی قرن نوزدهمی پرسیدند پیر می‌شوی؟ جواب داد: هرگز؛ زیرا علم در آینده‌ی نزدیک مسئله‌ی پیری را حل خواهد کرد. از آن روز که علم مرگ را نوعی بیماری می‌دانست که بر اعضا عارض می‌شود و معتقد بود می‌تواند بر آن فائق آید، این توهم به ضعف گراییده و از اعتبار افتاده. 🔰 ‏اما صورت آرمانی آن هنوز باقی است و توسعه‌یافتگی یکی از وجوه آن است. برژینسکی: بررسی‌ها حاکی از آن است که انسان‌های دنیای پیشرفته، جهشی عظیم را تجربه خواهند کرد. انسان، بتدریج و به طرز فزاینده، توانایی آن را خواهد یافت که در مورد جنسیت فرزندانش، تصمیم بگیرد، ‏به برکت داروها، میدان برد هوشی‌ را وسعت دهد و شخصیت را دگوگون سازد یا مهار کند. ▫️اتوماسیون آداب کار کردن را زیر و رو خواهد کرد، فراغت به‌صورت کار روزمره در خواهد آمد و کار عملی، در اعداد مستثنیات قرار خواهد گرفت، و آن‌گاه، جامعه‌ی کار، جای خود را به جامعه‌ی تفریح و تفنن خواهد بخشید. ▪️‏اربابان صنایع می‌گویند رفاه، آمار خود را دارد. در ۱۸۷۶ یک کارگر فرانسوی از ١٢ سالگی تا لحظه مرگ کار می‌کرد: روزی دوازده ساعت، شش روز در هفته، هفتاد و دو هفته در سال او از گهواره تا گور، روی‌هم‌رفته ٢٢٠ هزار ساعت کار می‌کرد در ۱۹۷۶ همین کارگر، تنها از ١٢ تا ۶۵ سالگی کار می‌کند. ‏هشت ساعت در روز، پنج روز در هفته، چهل و هشت هفته در سال. رو هم رفته ۹۶ هزارساعت، ٥٥ درصد کمتر از یک قرن پیش! ادامه دارد... ➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✊جنبش مقاومت در جنگ ارزی 📱 @currency_war