پرسش ها و پاسخ ها از آیت الله العظمی جوادی آملی: #سؤال:چگونه می توان امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را شناخت؟  #پاسخ:شناخت بر دو قسم است: «شناخت تاريخی» و «شناخت واقعی» كه از قسم نخست مهم تر است. مسئله مهم اين است كه ما آن حضرت را به حقيقت بشناسيم و ايشان نيز ما را ببيند؛ نه اينكه ما حضرت را ببينيم.  در زمان پيامبر(صلی الله عليه و آله و سلم) (كه مقامش از همه امامان بالاتر است) عده زيادی آن وجود مبارك را می ديدند، اما خدای سبحان درباره آنها فرمود: (و تراهم ينظُرُون اِليك و هُم لايُبصرون)؛ آنها را می بينی كه به تو می نگرند؛ ولی تو را نمی بينند. اهل نظر هستند، اما اهل بصيرت نيستند. #هنر اين است كه به گونه ای باشيم كه وجود مبارك امام زمان(عليه‌ السلام) ما را ببينند.  در قرآن كريم آمده است: خدا كه بر همه چيز بصير است، در روز قيامت به عده ای نگاه نمی كند: (ولايُكلّمهم اللّه و لاينظرُ اِليهم يومَ القيامةِ و لايزكّيهم) و نگاه تشريفی خود را نسبت به عده ای اعمال نمی كند.  اگر ما در مسير صحيح حركت كنيم، آن حضرت ما را می بيند.  ديدن و نظر تشريفی ايشان برای ما شرف است، در غير اين صورت نگاه فيزيكی كارساز نيست، چنان كه بسياری پيامبر اكرم( صلی الله عليه و آله و سلم)، اميرمؤمنان(سلام الله علیه) و حضرت زهرا (سلام الله علیها) را می ديدند؛ ولی بصيرت نداشتند. نگاه های تشريفی مهم است، نه نگاه صوری. البته گاهی همان نگاه صوری هم موجب می شود كه انسان وجود حضرت را از نزديک زيارت می كند و فيض می برد يا خداوند مشكلات او را به بركت آن حضرت حل می كند؛ اما مهم همان ديدن از روی بصيرت است. نسیم اندیشه دفتر یکم ص ١٠۴ 👈🏻کانال رسمی دفتر آیت الله العظمی جوادی آملی