ادامه مقدمه 1 ٣- هجو گر هجو نیست در سخن من ز عجز نیست حیف آیدم که زهر در آب بقا کنم هجو به سخنی گفته می شود که نیشدار و رکیک بوده و غالبا برای نمایاندن ضعف ها و کاستی های انسان های دیگر و با لوث کردن شخصیت آنان بیان می گردد. در این قسم از سخن با این که خنده وجود دارد. ولی هدف مسرور نمودن انسان ها نیست، بلکه آزردن و مسخره کردن آنان است. این گونه برخورد با دیگران که از عقده ها و غرض های انسان سرچشمه می گیرد بسیار زشت او ناپسند است و گویندگان این سخنان در نزد مردم نه تنها محبوبیتی ندارند که مورد تنفر نیز هستند، و دیگران از ترس سخنان نیشدارشان از آنان گریزانند. متأسفانه این گونه سخن در ادبیات فارسی - چه نظم و چه نثر زیاد به چشم می خورد. و در میان گلزار ادب فارسی بسان بوته ای خار سر برآورده و خودنمایی می کند. بسیاری از شاعران در اثر عدم پالايش روحی و اخلاقی به هجوگویی پرداخته و تا آنجا پیش رفته اند که قلم از بازگو کردن گفته های آنان شرم می کند. در اجتماع کنونی ما نیز هنوز کسان بسیاری هستند که بین مزاح و هجوگویی تفاوتی نمی گذارند و برای خنداندن دیگران و یا رفع عقده های حقارت خود مردم را به استهزاء و تمسخر می گیرند. و از وسیله قرار دادن نقص های جسمی و روحی دیگران در این راه هیچ ابایی ندارند. هجوگویان و هجوشنوندگان باید بدانند که قطعا عمل آنان گناه مستوجب خشم و عذاب الهی است. قران کریم در این زمینه می فرماید : ای کسانی که ایمان آورده اید هیچ قومی حق ندارد قومی دیگر را مسخره کند چه بسا که آنان بهتر باشند... و زنهار لقب بد برای یکدیگر نگذارید. این بد رقم یادآوری از یکدیگر است...) سوره حجرات - قسمتی از آیه ۱۱. پیامبر بزرگوار اسلام (ص) نیز در همین زمینه می فرماید : «سخت ترین ناسزاها هجو است و کسی که هجو را نقل کند یکی از ناسزاگویان است» . نهج الفصاحه - سخن ۲۶۰. 4 - هزل و مسخرگی : این نیز ریشه در بلاهت و سفاهت آدمی دارد. هزل از بی ارزش ترین نوع نوشته یا سخن است که هیچ گونه سازندگی و جهت مثبتی در آن وجود ندارد و غالبا بی معنا و بی مفهوم است و تنها برای وقت گذرانی و یا خودنمایی بیان می شود. هزل گویان و مسخرگان هم هرگز نتوانسته اند در اجتماع و دل مردم فرزانه جایی برای خود باز کنند. بخصوص در روزگار کنونی ما که علم و هنر میدان وسیعی یافته و قله های بزرگی را فتح کرده است، در عرصه اجتماع فعال انسان ها جایی برای مسخرگی و هزل نیست و کسانی که تلاش می کنند از این طریق خود را مطرح کنند قطعا با شکست مواجه خواهند شد. گفتنی است: در بسياری از کتاب ها مثل اين کتاب، با اينکه، طنز و مزاح با هدف تنوع به هم آمیخته است. ولیکن چون « در راستای ارج نهادن به ارزشهای جامعه اسلامی و فرهنگ والای انسانی تهيه شده» سعی شده، از نقل مطالب زننده و دور از شأن انسان پرهیز شود. امید است با شفاف سازی موضوعی «مؤسسه فرهنگ سازان حجة بن الحسن (عج)» هم اين کتاب ها معرفی و شناخته شوند و هم دستيابی مردم شريف ما به طنز و ... در موضوع دلخواهشان سريعتر انجام شود. به اميد موفقيت همگان والسلام مرتضوی 🔰ادامه مقدمه https://eitaa.com/dastan_latifeh/13 🌷نمونه #کاربردی_کردن_طنزها_ 🔺روباهی از شتری🐪 پرسید: «عمق این رودخانه چه اندازه است؟» شتر جواب داد: «تا زانو.» ولی وقتی روباه توی رودخانه پرید، آب از سرش هم گذشت و همین طور که دست و پا می‌زد به شتر گفت: «تو که گفتی تا زانو!» شتر 🐪جواب داد: «بله، تا زانوی من، نه زانوی تو.» 👈پيام اين طنز اينکه : هنگامی که از کسی مشورت می‌گیریم یا راهنمایی می‌خواهیم باید شرایط طرف مقابل و خودمان را هم در نظر بگیریم. لزوما" هر تجربه‌ای که دیگران دارند برای ما مناسب نیست. تغيير صورت مسئله البته بعضاً اين گونه گفتن حکمتی دارد. اشکال هم ندارد چرا که در اسلام #توريه هم هست «#دروغ #مصلحت آميز به ز #راست #فتنه انگيز» هم هست » https://eitaa.com/dastan_latifeh