اگر مسأله صرفاً به نفسانیات طالبان و به میزان هوش و هوشمندی ایشان بستگی داشت از آنجا که هوش و هوشمندی اختصاص به قوم خاص ندارد و در میان هر قومی اشخاصِ با هوش هستند، میبایست علمای بزرگ در میان تمام اقوام باشند که البته نیستند و اگر هستند از قوم خود دور افتاده و در ممالک غربی به اشتغال دارند. غیر از هوش و استعداد نفسانی چیز دیگری باید باشد که در تحصیل علوم ممد و مدد کار شود. گاهی شکوه میکنند که مؤسسات علمی و صنعتی ممالک قدرتمند و توانگر به انواع وسائل، تحصیل کرده های با استعداد ممالک دیگر را به استخدام خود در می آورند البته مردم کشوری که به و عالم نیاز دارند وقتی میبینند هموطنان دانشمندشان در کشور بیگانه میمانند یا آنها را در کشور بیگانه نگاه میدارند در شکوه و شکایت خود محقند؛ ولی شکوه و شکایت چاره مشکل نیست دکتر داوری اردکانی @davari_ir