#گزیده_کتاب
«
روزهای آخر»
┄═❁❁═┄
از مرخصی برمیگردیم به اردوگاه شهید باهنر؛ شهرکی در نزدیکی کرمانشاه که بچهها با همان نام سابقش میخوانند؛ آناهیتا.
و بعضی هم به شوخی، شهید آناهیتا.
اردوگاهی با ساختمانهای نیمهکاره. برای جنگزدگان میساختندش که لشکر آن را گرفته و ساختمانها همانطور بیدروپیکر ماندهاند. و در نزدیکیاش، آشغالستان شهر کرمانشاه؛ زبالهدانی شهر. کامیونها میآیند و زبالهها را روی هم میریزند. در میان زبالهها هم راهی است برای راهپیمایی و دسترسی به کوههای اطراف. آه که چه بوی گندی میدهند!
بچههای خردسالی که آشغالها را میکاوند، دلم را ریشریش میکنند. با لباسهای پاره و کثیف، به دنبال پلاستیک و آهن قراضه و کاغذ هستند. دختربچههایی با موهای درهم ریخته و پارچهای بر سر. صورتهایی کثیف و پیراهنهای سرخ گلدار بر تن. و پسربچههایی با همان سن، در میان کوه زبالهها، بر سینهام چنگ میکشند. و سلامهای با لهجه کرمانشاهیشان: سلام برار!
نفسشان بوی عشق میدهد، بوی دوستی، بوی همدلی و همرنگی.
روضههایی هستند ناگفته برای دلها. خدایا، این چه جامعهای است؟ بعضی از سیری میخواهند بترکند و بعضی هم این چنین.
و همه سنگ اینان را به سینه میزنند و کلمه «مستضعف» را از مخرج ادا میکنند...
┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═┄
#کتاب
#روزهای_آخر
نوشته: احمد دهقان
خاطرات نویسنده از زمان حضورش در جبهههای جنگ ایران و عراق
@defae_moghadas 👈عضو شوید
◇◇ حماسه جنوب ◇◇
🍂