این حدیث را به پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت داده اند آیا منبعی دارد؟ این حدیث در منابع شیعه از۷۰ سال تجاوز نمی کند یعنی از حدود ۷۰ سال پیش مطرح شده است! اولین فرد در شیعه در قرن ۱۳ ملا احمد نراقی (۱۱۸۵_۱۲۴۵ ق) در کتاب الخزائن، ص 383 به این جمله پرداخته است. البته نه به عنوان حدیث! (حدود ۲۰۰ سال قبل) او فقط همین جمله را بدون نسبت دادن به احدی و بدون روی یا قال می آورد در حالی که در همان کتاب احادیث را با همین دو عبارت ذکر می کند و به معصومین علیهم السلام نسبت می دهد. اساسا با جملات بعد از این جمله انگار حدیث بودن کاملا منتفی است. اما اولین بار بصورت حدیث در ۷۰ سال قبل در کتب متاخرین آمد، کسانی مانند: سید محسن بن سید عبدالکریم امین عامِلی (۱۲۸۴_ ۱۳۷۱ق) در کتاب أعيان الشيعة، ج 1، ص 301، و همچنین شیخ على نمازی شاهرودى (1333_1405 هـ .ق.) در کتاب مستدرك سفينه البحار، ج 10، ص 375، همان را بصورت روایت نقل کرده اند. ( حدود ۵۰ سال پیش) در اهل سنت هم در همین حدود مطرح شده و تصریح به جعلی بودن آن کرده اند: الأسرار المرفوعة في الأخبار الموضوعة ص ۱۰۰ ح ۱۶۴ توسط نور الدين علي بن محمد الهروي ، برخی متاخرین اهل سنت نقل کرده اند و گویا پذیرفته اند، مانند: عبد القادر بن ملّا حويش السيد محمود آل غازي العاني (المتوفى: 1398هـ)در تفسیر بيان المعاني، ج 2، ص 404 اما اکثر متاخرین اهل سنت به جعلی بودن آن رای داده اند، در سایت زیر می توانید مشروح آن را ببینید: ما صحة حديث ( حب الوطن من الايمان ) http://azizmutairi.com/islamic/5260 https://eitaa.com/dehban_ir