🟢دانستن و باور کردن🟢 گاهی انسان باور نمی کند، ریشه های عدم باور البته زیادند، ولی خود این باور نکردن بلا سر آدم می آورد. مثلا خداوند در قرآن بارها فرموده: إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ یس ﴿۶۰﴾ شیطان دشمن شماست ولی ما باور نکردیم حتی یکبار بعد از آن سفارش دید ما گوش نمی دهیم، فرمود:فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا فاطر ﴿۶﴾ او را دشمن بگیرید! یعنی باور ما ضعیف است... دقیقا یکی از مشکلات اهل بیت علیهم السلام همین بوده، نقل زیر را ببینید تا بدانید باورنکردن مردم کار را به کجا رساند: عن ميمون بن شيبان بن محرم وكان عثمانيا قال انا لنسير مع علي (ع) إذ اتى كربلاء فقعد على تل فقال «يقتل في هذا الموضع شهداء الاشهداء» قال وثم حمار ميت فقلت لغلامي خذ رجل الحمار اوتده في موضع مقعده الذي عينه ومضينا وضرب الدهر ضربه فلما قتل الحسين (ع) انطلقنا انا وصاحبى فإذا جثة الحسين على رجل الحمار واصحابه مريضة حوله. 📚 مثير الأحزان  ج 1  ص 79 ترجمة الإمام الحسين (ع) - ابن عساكر - ٣٤٢ شخصی (طرفدار عثمان) با لشکر امیرالمؤمنین در مسیر صفین به دشت کربلا رسید. می گوید: علی علیه السلام بر روی تلّ (بلندی خاکی) نشست، و فرمود: اینجا محل شهادت بهترین شهداء است می گوید:آن طرف تر استخوان های الاغی افتاده بود به غلامم گفتم برو استخوان پایش را بیاور برو در آنجایی که علی نشست هرجا را که نشان داد این استخوان را به زمین بکوب! و ما حرکت کردیم و روزگار گذشت تا اینکه وقتی حسین علیه السلام کشته شد من و دوستم رفتیم آنجایی که بدن او افتاده بود دیدیم روی آن استخوان افتاده است! و یارانش دور او افتاده بودند.... @dehban_ir