#و_در_ادامه: ✅_نکته مهمّ: سوره مبارکه «اٰل عِمران» با حروف مقطعه و آیه ذیل شروع می شود:👇 الٓمٓ • اَللّٰهُ لآٰ اِلٰهَ اِلّٰا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ 🔶اگر بخواهیم حروف مقطعه را به آیه بعد وصل کنیم، «هجاء» میم را که به همزه وصلِ «اللّٰه» رسیده است، باید با «فتحه» به لامِ لفظ جلاله «اللّٰه» وصل نماییم تا #التقاء_ساکنَیْن (میم ساکنه و لام مشدّد)، رفع شود. این طور: «الف لآٰمْ میمَ اللّٰهُ لآٰ اِلٰهَ اِلّاٰ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ» 🔶علت این که بر خلاف قاعده معمولِ رفع التقاء ساکنین، به جای «کسره» با «فتحه» وصل کرده اند، #حفظ «تغلیظ» لامِ لفظ جلاله است.#مهمّ *در حال وصل، هجاء میم در «الم» را به هر دو وجه «طول» و «قصر» می توانیم بخوانیم: #دقت ☑️۱- وجه طول (۶ حرکت): بدین دلیل که میم، ذاتاً ساکنه است و لذا مد لازم مخفّف حرفی، جزء ذات آن است و در وصل، ساقط نمی شود. ☑️۲- وجه قصر (۲ حرکت): بدین علت که به خاطر وصل، سکون به حرکت تبدیل شده است. 🔶بدیهی است در صورت وقف بر «الم»، هجاء میم باید با مد لازم (طول) اداء شود و دیگر، وجه «قصر» جایز نیست.🔶⚜🔶 #ادامه_دارد @eshragholqoran