از خبرنگاران غزه نه، اما از بقیه چند باری شنیدم و خواندم گله‌هایی از اهالی کرانه داشته‌اند. گله‌هایی مثل اینکه آن‌ها هم مانند همه‌ دنیا فقط تماشا کردند. از آن طرف از اهالی کرانه در پاسخ به این گله‌ها چیزی نشنیدم. اما بعد از خبرهایی که از بیمارستان شفا به گوش می‌رسد وضع کمی عوض شده. 1⃣در تصویر اول یکی از اهالی غزه نوشته: مردم کرانه باختری، بیت المقدس و داخل فلسطین از ترس رژیم اشغالگر و دوست داشتنِ زندگی ذلیلانه به بهترین شکل ممکن کشته شدند. برای همین هست که می‌بینیم غافل و ترسوهایی هستند که به زندگی ذلت بار چسبیده‌اند. 2⃣در تصویر دوم یکی از اهالی کرانه نوشت: غزه‌ای که از ناموس دفاع می‌کند هیچکس از او در سخت‌ترین روزهایش دفاع نکرد. ننگ بر همگی ما بدون استثنا. 3⃣در تصویر سوم یکی از اهالی قدس ضمن بازنشر خبر تجاوز به زنان محاصره شده در بیمارستان شفا نوشت: و ما تماشا می کنیم و جهان تماشا می کند. اینها را جهت مطالعه‌ی فضای درون‌فلسطینی ننوشتم. اتفاقا اگر این سال‌ها دنبال خبری بوده باشید، حتما بارها و بارها از عملیات های گسترده‌ در کرانه‌ی باختری شنیده‌اید. گفتنِ این خبرها از این حیث بود که بگویم اتفاقی که در غزه می افتد حتی برای آن کسی که در کرانه است این گونه بوده که بعد از ۵ ماه او هم حس کرده به یک تماشاچی بدل شده. می‌دانید؟ مسأله نباید مرز و فاصله و هویت و تاریخ و حضور و تمام این‌ها باشد. حالا یقین دارم چیز دیگری وسط است. یک وضع مشترک بدون لحاظ هرگونه تفاوت میان ما، چیزی که انگار آمده تا با شخص خودمان حرف بزند و دست تک تک مان را پیش همین خودمان رو کند.‌ @Esrar3