در جلسۀ اول گفتیم متقی شدن یکی از فلسفه‌های تصریح شدۀ روزه در قرآنه و قرآن وقتی اهل تقوا رو در اول سورۀ بقره می‌خواد معرفی کنه، ایمان به غیب داشتن رو به عنوان اولین ویژگی اونا می‌گه؛ اما متاسفانه حسابی علوم مادیگرا دارند ما رو از غیب غافل می‌کنند. در حالی که ایمان به غیب برگ برندۀ ما در تربیته،‌ همون علوم دارند طوری استدلال می‌کنند که ما به این نتیجه برسیم دربارۀ امور غیبی نباید با بچه‌ها حرف زد؛ یعنی به طور کلی پای امورغیبی رو از متن تربیت بچه‌ها بیرون کشیدند. این جا یه سؤال پیش اومد که مگه بچه‌ها از غیب چیزی هم می‌فهمند که بخوایم ایمان به غیب رو یکی از دغدغه‌هامون در مسیر تربیت اونا قرار بدیم؟ برای جواب این سؤال بود که بحث فطرت رو شروع کردیم. @abbasivaladi