4️⃣ سخنان مقدّماتی برای ورود به انتقاد هم خیلی مهم است. بهتر است مقدّمه به سراغ انتقاد نرویم. پیش از انتقاد، از این که واقعاً در پیِ اصلاح عیب هستیم، نه چیز دیگری، خیال همسرمان را آسوده کنیم. پیش از انتقاد، بگوییم: «از آن جا که من شما را دوست دارم، نمی‌خواهم عیبی داشته باشید که شما را از رشد حقیقی باز دارد. دوست دارم شما هم نسبت به من، همین طور باشید؛ یعنی اگر دیدید عیبی دارم که مانع رشدم شده، حتماً آن را بازگو کنید تا به کمک شما، آن را برطرف کنم». ابراز محبّت و علاقه هم از سخنان مقدّماتی و لازم است. 5️⃣ پس از انتقاد هم فضای روحی ــــ روانی همسرمان را با جملاتی آرام کنیم. بگوییم: «البتّه این من از رفتار یا گفتار شما بود؛ شاید هم اشتباه می‌کنم. حالا که من عیب شما را گفتم، دوست دارم من هم اگر عیبی دارم، شما بگویید». 6️⃣ از او بخواهید تا نقش شما را در عیب خود، تذکّر دهد. مثلاً به او بگویید: «اگر من هم در این مسئله مقصّر هستم، بگویید تا خودم را اصلاح کنم». 7️⃣ پس از بیان انتقاد، از این که او به سخنان شما گوش داده، تشکّر کنید. 📚تا ساحل آرامش، کتاب اول،ص ۲۳۱ ❤️ @fatemi24