جاهل بودن معصیتکار یا دانسته گناه کردن او ، تکلیف را ساقط نمی کند متاسفانه بسیاری از مومنین بر این باورند که اگر شخص خطاکار، به معصیت بودن عمل خویش ، آگاهی ندارد و جاهل به احکام است، نیازی به ارشاد کردن وی نیست. حتی اگر بتوان پذیرفت که به ادعای ایشان، جهل گناهکار برایش نزد خداوند عذری به حساب آید، هرگز نمی توان باور کرد که خداوند از گناه افراد دانای اطراف او که علم به معصیتش داشتند و او را ارشاد نکردند در گذرد. بسیاری نیز به عکس؛ بر این تصورند که فقط در صورتی باید گناهکار را نهی نمود که جاهل باشد. به ظن این دسته، کسی که دانسته و عالمانه و عامدانه معصیت می کند؛ سایرین نسبت به وی وظیفه امر به معروف و نهی از منکر ندارند. هر دو تصور فوق ناپخته و کامال غلط است. فقه اسالم برای رفع جهالت جاهل، ارشاد جاهل را واجب می داند و برای مبارزه با معصیتی که دانسته و عامدانه انجام می شود، فریضه امر به معروف و نهی از منکر را بر همه مسلمین واجب نموده است. پس یک مسلمان در هر حال، نسبت به گناه مسئولیت دارد و نمی تواند به سادگی از کنار آن عبور کند https://eitaa.com/fatemi5/2772