احتمال یا گمان به اینکه دیگری قیام نموده ، یا کسی که قیام می کند کفایت می کند، کافی نیست، بلکه با دادن احتمال یا داشتن گمان نیز بر او واجب است. ولی اگر بینه (شهادت دو عادل) قائم شود کفایت می کند.» ۶٫    «احتمال یا گمان به اینکه دیگری قیام نموده ، یا کسی که قیام می کند کفایت می کند، کافی نیست، بلکه با دادن احتمال یا داشتن گمان نیز بر او واجب است. ولی اگر بینه (شهادت دو عادل) قائم شود کفایت می کند.» ۷٫    «اگر برپا داشتن واجب یا برکندن منکری متوقف بر ارتکاب حرام یا ترک واجبیباشد، ظاهر آن است که باید ملاحظه اهمیت را بنماید.» ۸٫    «در امر کردن و نهی نمودن، قصد قربت و اخلاص معتبر نیست، بلکه اینها دو واجب توصّلی هستند، برای ریشه کن کردن فساد و به پا داشتن واجبات. البته اگر قصد قربت داشته باشد در مقابل امر به معروف و نهی از منکر مأجور خواهد بود.»(۳) رساله تحریر الوسیله امام خمینی قدس سره الشریف https://eitaa.com/fatemi5/2772