فکرت
📝 #یادداشت 🔹سودای سکون درجهان ناآرام 📍نگاهی تحلیلی-‌انتقادی به آثار #عبدالکریم_سروش : کتاب «نهاد
📝 🔷خلاصه تقریر در کتاب «نهاد ناآرام جهان» 📍نگاهی تحلیلی-‌انتقادی به آثار : کتاب «نهاد ناآرام جهان» ✅بخش دوم 🔸سروش در فصل دوم این کتاب که حدود25 صفحه است، صرفا به تکرار اقوال نمی‌پردازد؛ او با زبانی امروزی‌تر، براهین را بازنویسی می‌کند که ماحصل آنها به‌نحو اجمالی نقل می‌شود. 🔸برهان اول با چند پرسش آغاز می‌شود؛ اینکه آیا «حرکت صرفا صفتی است که به اجسام می‌دهیم؟» یا «شیئی است که در کنار شیء دیگر می‌نهیم؟» سروش در این برهان، پس از نفی دو فرضیه مذکور و اثبات اینکه «صفت حرکت، برخاسته از نهاد خود شیء است» و تطبیق آن بر آخرین نظریات علمی جدید، نتیجه می‌گیرد که «نهاد و جوهر شیء که علت حرکت شیء است، ناگزیر باید متحرک و ناآرام باشد و آن هم حرکتی ذاتی و از پیش خود، نه حرکتی وام‌کرده و عاریتی» و می‌نویسد «حرکت جوهری عمیقا به این معناست که جوهر و نهاد شیء ذاتا همراه و متحد با حرکت است و دگرگونی، بعدی است از ابعاد جدایی‌ناپذیر اشیاء مادی.» 🔸برهان دوم، همان برهان کلاسیک ملاصدراست که مبتنی‌بر تحلیل رابطه اعراض با جوهر و اثبات تابعیت اعراض از جوهر در تمام شئون است. برهان سوم مبتنی‌بر موضوعاتی همچون حدوث حوادث، بعد رابع بودن زمان، تقدم و تأخر و زمان‌مندی ذاتی اشیاء در بحث حرکت است. 🔸سروش می‌نویسد: «مفهوم دقیق تقدم و تأخر در هستی‌های مادی این است که زمان‌دار بودن حوادث و ترتیب وقوع آنها از خود آنها سرچشمه می‌گیرد نه از عاملی خارجی... ‌. حوادثند که ترتیب دارند و آنگاه زمان از ترتیب ذاتی آنها اتخاذ می‌شود نه اینکه حوادث برحسب زمان ترتیب می‌یابند.» 🖋 نویسنده: امیر فرشباف،کارشناس‌ارشد فلسفه 📍منبع: فرهیختگان 📌: 💠https://eitaa.com/fekrat_net