یک #یادداشت غیر فقهی 🌸بهار در بهار 🔸سال شمسی با بهار طبیعت و بهار ولایت شروع می‌شود. که عید غدیر در بهار بوده و سالگرد شمسی آن، نوروز می‌شود. اما امسال، این بهار در دلش بهاری دیگر دارد؛ بهار ایمان. 🔸در بهار طبیعی چوبِ به‌ظاهر خشک درختان زنده می‌شوند؛ می‌رویند؛ سبز می‌شود. در رمضان، قلب‌های خشکیده، به لطف الهی، در سحرها جانی تازه می‌یابند. 🔸بهار که می‌شود، هر گیاهی به‌اندازه توان خود از آن استفاده می‌کند. سبزه‌ها برای مدتی کوتاه حیات می‌یابند؛ اما درختان تنومند، برای یک سال خود آب و انرژی ذخیره می‌کنند. در رمضان هم، برخی تنها با نخوردن، جسم و روح را جلا می‌دهند؛ اما سالکانِ قهار خداوند، توشه معنوی یک سال خود را ذخیره می‌کنند. 🔸در بهار، هر شب که صبح می‌شود، دشتی سبز شده جدیدی را می‌بینیم؛ در رمضان، هر شب خداوند ده‌ها هزار از بندگانش را می‌بخشد و شب قدر، بیش از شمارش من و شما بخشیده و زنده و سبز می‌شوند. 🔸از بادهای بهاری، بدن را نباید پوشاند؛ زیرا باد بهاری با بدن، همان کاری را می‌کند که با درختان می‌کند. در رمضان، با خواب و خوردن بی‌جا، نباید جان را از این بادهای رحمت الهی بپوشانیم؛ زیرا رحمت الهی در رمضان با جان ما همان کاری را می‌کند که با جان پیامبر ص و اهل‌بیت ع می‌کرد. بهار، عمرش کوتاست و خوشا به حال استفاده‌کنندگان از قرآن و رمضان نیز یک ماه بیشتر نیست! که اوقات خوش آن بود که با دوست به سر رفت.... باقی همه بی‌حاصلی و بی‌خبری بود. خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین... افسوس که آن گنج روان رهگذری بود. 💠💠💠