🔸 برای خودتان خدا درست نکنید! ما هر خدایی که در ذهنمان تصور کنیم، خدای ساخته‌شده در ذهن ماست؛ نه آن خدایی که والاتر از تصور انسان محدود است. این خدای نامحدود، صفات و جلوه‌های نامحدود دارد که برخی از مهم‌ترین آن را در قرآن به ما گفته است. در جایی دیدم بنده خدایی تاکید داشت که خداوند مشاور و راهنماست. بنابراین فقط راه را به ما نشان میدهد و اگر مثلا به حرف او گوش ندادیم و نماز نخواندیم اصلا ما را عقاب نمی‌کند! به ایشان گفتم بله سخن شما درست است! تعبیر قرآنی حرف شما هدایت است. خداوند هادی است و هدایت می‌کند و راه را نشان می‌دهد؛ چه ما پند بگیریم و چه پند نگیریم و راه اشتباه را برویم: «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُورا» (سوره انسان آیه3) اما جلوه دیگر او، مولا بودن تمام هستی است: «فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلاكُمْ نِعْمَ الْمَوْلى‏ وَ نِعْمَ النَّصير» (سوره أنفال، آیه 40) همان‌گونه که او دیگر صفات و جلوه‌هایی دیگر نیز دارد. هر صفت و جلو، بعدی از هستی را به وجود آورده است. 🔸قرآن را پاره نکنید! در ادامه به ایشان گفتم: پاره کردن قران فقط این نیست که برگه‌های چاپ‌شده آن را بی‌احترامی کنیم، بلکه وقتی است که برخی آیات را بپذیریم اما برخی دیگر را از قرآن پاره کنیم: «الَّذينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضين‏؛ کسانی که قرآن را تکه‌پاره می‌کنند، فَوَ رَبِّكَ لَنَسْلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ. عَمَّا كاَنُواْ يَعْمَلُون‏؛ به خدایت قسمت از این کارشان بازخواست می‌شوند! (سوره حجر، آیه 91 تا 93). اگر در قرآن می‌خوانیم که «وَ قالَ رَبُّكُمُ ادْعُوني‏ أَسْتَجِبْ لَكُمْ» نباید ادامه آیه را از قرآن پاره کنیم یادمان برود که در ادامه آمده است: «إِنَّ الَّذينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبادَتي‏ سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرين‏». پس اگر از جنبه هدایت و مشاوره می‌گوید هرچه می‌خواهید از من طلب کنید تا استجابت کنم؛ به مولا بودنش در ادامه می‌گوید اگر کبر بورزید و از من درخواست نکنید و من را عبادت نکنید حتماً در جهنم شما را می‌اندازم! نباید فراموش کنیم که قرآن می‌گوید بهشتیان از جهنمیان می‌پرسند چرا در سقر جهنم رفتید: مَا سَلَكَكمُ‏ْ فىِ سَقَرَ. و آنها پاسخ می‌دهند: ما نمازگزار نبودیم «قَالُواْ لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ» (سوره مدثر آیه 42 و 43). 🔸بهشت و جهنم خود ما هستیم نکته پایانی به ایشان اینکه بهشت و جهنم بروز و حقیقت اعمال ماست. نه چیزی بیرون از ما. همانگونه که خاصیت نمک شور کردن و شکر شیرین کردن است. حقیقت و خاصیت ذکر، نور است. اگر کسی عبادت نکرد، زندگی پس از این دنیای او، تاریکی است و نوری ندارد. این نور نداشتن همان تاریکی و عذاب است. اگر عبادت نکردن از سر تکبر و حتی جهالت باشد. تاریکی جهالت و ذلت تکبر داشتن را در قیامت می‌چشد. پس اگر ما بگوییم انجام ندادن دستور خداوند اثری ندارد؛ باید بگوییم نمک نیز اثر شوری نباید داشته باشد. 🔹@feqahat