💠 #فلسفه‌ی_فلسفه‌ی_اسلامی 💠 #استاد_یزدانپناه 💢بخش 3️⃣1️⃣ 🌐 مؤلفه های معرفت یقینی 🔘 دیدگاه ارسطو 🔺 ارسطو یقین را همان معرفت مطلق، یعنی علم حقیقی می داند. ارسطو تأکید می کند که آن گاه می توان گفت معرفت به گزاره ای حاصل شده است که علت آن گزاره نیز شناخته شده باشد؛ یعنی یا بیّن باشد یا از راه حد وسط به دست آمده باشد، و نیز بدانیم که ممکن نیست غیر از این باشد. در این صورت خواهیم دانست که این گزاره مطابق واقع است و نیز محال است نقیض آن گزاره صادق باشد. 🔘 دیدگاه فارابی 🔺 یقین آن است که در مورد گزارۀ صادقی که آن را تصدیق کرده ایم، اعتقاد داشته باشیم که هرگز ممکن نیست در واقع به خلاف آنچه ما دربارۀ آن اعتقاد داشته ایم، باشد، و افزون بر آن، اعتقاد داشته باشیم که خلاف آن گزاره ممکن نیست. 🔺 از دید فارابی آنچه موجب می شود اعتقاد به کذب نقیض قضیۀ یقینی زوال ناپذیر باشد، علت اعتقاد بدان است؛ یعنی یا آن قضیه از اولیات است و یا محصول قیاس است. 📚 منبع: کتاب تأملاتی در فلسفه‌ی فلسفه‌ی اسلامی ص 90_92 —---— 🇮🇷 مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی 🔗http://eitaa.com/joinchat/1134034961Cd9295a37ac