| ۱۲۲ 『 صد و بیست‌ و دو – در روز شانزدهم ماه رمضان 』 ࿐ྀུ༅࿇༅══‎═‎═‎═‎═‎═‎═‎ اَللّٰهُمَّ یٰارَحْمَانُ یٰااَللّٰهُ یٰااَللّٰهُ یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ، أَسْأَلُکَ بِأَسْمَائِکَ الْکَبِیرَهِ الْعَظِیمَهِ الرَّضِیَّهِ الْمَرْضِیَّهِ الْجَلِیلَهِ التَّامَّهِ الْمَشْهُودَهِ الَّتِی لاٰیُسَمّىٰ بِهٰا أَحَدٌ غَیْرُکَ. خداوندا اى رحمت‌گستـر اى خدا، ای خدا، ای خدا، اى رحمت‌گستـر اى خدا، اى رحمت‌گستـر اى خدا، اى رحمت‌گستـر اى خدا، اى رحمت‌گستـر اى خدا، اى رحمت‌گستـر اى خدا، اى رحمت‌گستـر اى خدا، اى رحمت‌گستـراى خدا، اى رحمت‌گستـر اى خدا، اى رحمت‌گستـر اى خدا، از تو می‌خواهم به نام‌هایت که بزرگ، شکوهمند، پسندیده و مورد پسند، باعظمت و کامل و آشکارند که جز تو کسی به آن نامیده نـمى‌شود. یٰااَللّٰهُ یٰاذَا الْعَظَمَهِ وَالْجَلاٰلِ وَالْإِکْرَامِ وَالْکِبْـرِیَاءِ وَالْقُدُسِ وَالشَّـرَفِ وَالرَّحْمَهِ وَالْقُدْرَهِ وَالْفَضْلِ الْعَظِیمِ الدَّائِمِ. یٰااَللّٰهُ یٰاسَیِّدِی، یٰامُعِیدُ یٰاحَلِیمُ یٰاحَکِیمُ، یٰاظَاهِرُ یٰابَاطِنُ، یٰارَفِیعُ یٰامَنِیعُ. یٰاکَرِیمُ یٰاعَظِیمُ، یٰافَرْدُ یٰاوَتْرُ، یٰاوَاحِدُ یٰاأَحَدُ یٰاصَمَدُ، یٰابَاعِثُ یٰاوَارِثُ، یٰارَحْمَانُ یٰارَحِیمُ یٰا اَللّٰهُ. اى خدا اى شکوهمند و والا و بزرگوار و بزرگمنش و پاکیزه و گرامى و رحمت‌گر و قدرتـمند و داراى تفضّل بزرگ و پیوسته، اى خدا اى سـرورم، اى بازگرداننده، اى بردبار اى فرزانه، اى آشکار اى نهان، اى بلندپایه اى بلندمرتبه اى بزرگوار اى شکوهمند، اى تک، اى تنها، اى یگانه، اى بی‌همتا، اى بی‌نیاز، اى برانگیزاننده اى به ارث برنده، اى رحمت‌گستـر اى مهربان، ای خدا. أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ، أَوْ ذَکَرْتَهُ فیٖ کِتَابِکَ أَوْ عَلَّمْتَهُ أَحَداً مِنْ خَلْقِکَ، أَوِ اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فیٖ عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ. یٰااَللّٰهُ یٰارَحْمَانُ یٰاأَحَدُ یٰاصَمَدُ، یٰارَحْمَانُ یٰارَحْمَانُ یٰارَحْمَانُ یٰارَحْمَانُ یٰارَحْمَانُ یٰارَحْمَانُ، یٰاأَحَدُ صَمَدُ، یٰاأَحَدُ یٰاصَمَدُ، یٰاأَحَدُ یٰاصَمَدُ، یٰاأَحَدُ یٰاصَمَدُ، یٰاأَحَدُ یٰاصَمَدُ. اى خدا، به هر اسمى که خود را بدان نامیده‌اى یا در کتابت ذکر کرده‌اى یا به یکی از آفریده‌هایت آموخته‌اى یا در علم غیب براى خود برگزیده‌اى، درخواست مى‌کنم. اى خدا اى رحمت‌گر، اى بی‌همتا اى بی‌نیاز، اى رحمت‌گستـر اى رحمت‌گستـر اى رحمت‌گستـر اى رحمت‌گستـر اى رحمت‌گستـر اى رحمت‌گستـر، اى بی‌همتا اى بی‌نیاز، اى بی‌همتا اى بی‌نیاز، اى بی‌همتا اى بی‌نیاز، اى بی‌همتا اى بی‌نیاز، اى بی‌همتا اى بی‌نیاز. أَسْأَلُکَ وَأَتَوَسَّلُ بِأَسْمَائِکَ کُلِّهَا مٰا عَلِمْتُ مِنْهٰا وَمٰا لَمْ أَعْلَمْ، وَبِـمُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْبِیَائِکَ وَرُسُلِکَ، وَمَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلاٰهً کَثِیرَهً طَیِّبَهً مُبَارَکَهً. از تو درخواست مى‌کنم و به همۀ نام‌هایت -اعم از آنچه مى‌دانم یا نـمى‌دانم- و نیز به محمّد و آل محمّد و پیامبـران و فرستادگان و فرشتگان مقرّب، توسّل مى‌جویم. بر محمّد و آل محمّد درود فرست. بر محمّد و آل محمّد درود فراوان، پاکیزه و خجسته بفرست.